پاسخ آیةاللّه‌ العظمى سیستانى:
بسم‌ اللّه‌ الرحمن‌ الرحیم
بدون شک، بر هر مومنى واجب است که به امر تزکیه و تهذیب نفس از رذایل اخلاقى و صفات مذموم و تحلیه آن به مکارم اخلاق و صفات حمیده براى اطاعت خداوند تبارک‌ و تعالى و دورى از معصیت اقدام نماید؛ و تنها راه آن، دستوراتى است که در قرآن کریم و سنت شریفه آمده است؛ از جمله: یاد مرگ و فناى دنیا و مراحل آخرت مانند برزخ و خروج از قبر و حشر و حساب و کتاب و عرضه‌شدن اعمال انسان بر خداوند تبارک‌ و تعالى و هم‌چنین تفکر به زیبایى‌هاى بهشت و نعمت‌هاى آن و عذاب‌هاى جهنم و آثار و اعمال انسان در آخرت است. این امور، انسان را در راه تقواى الهى و اطاعت خداوند تبارک‌ و تعالى و دورى از گناهان و غضب الهى، مساعدت مى‌نماید؛ همانطور که انبیا و اوصیاى الهى علیهم‌السلام به این مسایل تذکر داده و علماى ربانى نسل اندر نسل به این امور عمل نموده‌اند و این راه واضح و روشنى است که هیچ نقطه پنهانى در آن نیست.
مقدار و اندازه تدین و تقرب فرد به خداوند تبارک‌ و تعالى از هماهنگى و تطابق اعمال و رفتار او با این دستورات سنجیده مى‌شود. معیار شناخت افراد، حق و حقیقت است و هرکس معیار شناخت حق وحقیقت را، افراد بداند، دچار فتنه گشته و از راه راست منحرف خواهد شد.
حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام مومنان را از گرفتارى در دام جاهلان و نادانان و پیروان هواى نفس که خویش را از علما مى‌پندارند و گروهى از افراد را دور خود جمع مى‌نمایند برحذر داشته و مى‌فرمایند: «همانا آغاز پدیدآمدن فتنه‌ها، پیروى خواهش‌هاى نفسانى است و نو آورى در حکم‌هاى آسمانى».
نوآورى‌هایى که کتاب خدا آن‌را نمى‌پذیرد و گروهى از گروه دیگر یارى خواهد تا برخلاف دین خدا، اجراى آن‌را به عهده گیرد. پس اگر باطل با حق درنیامیزد، حقیقت‌جوى آن‌ را شناسد و داند، و اگر حق به باطل پوشیده نگردد، دشمنان را مجال طعنه‌ زدن نماند. لیکن اندکى از این و آن گیرند، تا به‌ هم درآمیزد و شیطان فرصت یابد و حیلت برانگیزد تا بر دوستان خود چیره شود و از راهشان به دربرد.
«اما آن‌را که لطف حق دریافته باشد، نجات یابد و راه حق را به سر برد».