نظر مراجع راجع به نذر

[طاهره وحیدیان]

نذر عمل خدا پسندانه ای است که مورد تاکید متون دینی است و سیره اولیاء الهی نیز گواه بر آن می باشد.
حضرت آیت الله سبحانی در پاسخ سئوالی پیرامون نحوه اجرای صیغه نذر، ادله و احکام مربوط به آن را تبیین کردند، با عنایت به لزوم آگاهی مردم از مسائل مربوط به نذر در ذیل این پاسخ، نظرات چند تن دیگر از مراجع عظام تقلید تقدیم می‌گردد.
حضرت آیت الله سبحانی در پاسخ سئوالی پیرامون نحوه اجرای صیغه نذر، ادله و احکام مربوط به آن را تبیین کردند، با عنایت به لزوم آگاهی مردم از مسائل مربوط به نذر در ذیل این پاسخ، نظرات چند تن دیگر از مراجع عظام تقلید تقدیم می‌گردد.
نذر برای غیر خدا دو صورت دارد:
۱٫ نذر کردن برای بندگان خدا به نیّت تقرّب و جلب رضایت آنان (بدون توجه به خشنودی و یا خرسندی خدا).
روشن است چنین رفتاری، نوعی شرک و به منزله بت پرستی است.
۲٫ نذر، عملی خداپسندانه به خاطر تقرب به خدا و جلب رضایت او و هدیه ثواب آن به یکی از اولیای الهی تا از این رهگذر خشنودی خدا به دست آید.
بی‌شک، نذر کردن با چنین قصد و نیت پاک ، کاری پسندیده و درخور ستایش است.
*صیغه نذر

آنچه موجب سؤال می‌شود، و احیاناً افراد را به اشتباه می‌اندازد، تشابه و یکسان بودن دو تعبیر در مقام نذر است.
به حکم این که «نذر» یک امر عبادی است، باید برای تقرب به خدا صورت پذیرد و «ناذر» بگوید: «لِله علیّ ان قُضیت حاجتی ان اذبح هذه الشاة للنبی(ص)».
یعنی: «برای کسب رضا و تقرب به خدا تعهد می‌کنم: اگر حاجت من برآورده شد، این گوسفند را برای پیامبر (صلّی اللّه علیه وآله) ذبح کنم».

[طاهره وحیدیان]

آیت‌الله‌العظمی سیستانی
مسأله ۲۶۰۵ ـ نذر آن است که انسان براى خدا بر خود واجب کند که کار خیرى را بجا آورد، یا کارى را که‌ نکردن آن بهتر است ترک نماید .
مسأله ۲۶۰۶ ـ در نذر باید صیغه خوانده شود ، و لازم نیست آن را به عربى بخواند ، پس اگر بگوید: چنانچه مریض من خوب شود براى خدا بر من است که ده تومان به فقیر بدهم ، نذر او صحیح است ، و اگر بگوید براى خدا نذر کردم چنین کنم ، ـ بنابر احتیاط واجب ـ باید عمل کند ، ولى اگر نام خدا را نبرد و فقط بگوید نذر کردم ، یا نام یکى از اولیاى خدا را ببرد نذر صحیح نیست . و نذر اگر صحیح بود و مکلف به نذر خود عمداً عمل نکرد گناه کرده است، و باید کفاره بدهد ، و کفاره وفا نکردن به نذر مانند کفاره مخالفت قسَم است.

آیت‌الله‌العظمی وحید
مسأله ۲۷۰۴ ـ نذر آن است که انسان براى خدا ملتزم شود که کار خیرى را به جا آورد ، یا کارى را که نکردن آن بهتر است ترک کند.
مسأله ۲۷۰۵ ـ در نذر باید صیغه خوانده شود ، و لازم نیست آن را به عربى بخوانند ، پس اگر بگوید: (چنانچه مریض من خوب شود ، براى خدا بر من است که ده تومان به فقیر بدهم) نذر او صحیح است
.

آیت‌الله‌العظمی صافی
مسأله۲۶۴۹٫ نذر آن است که انسان بر خود واجب کند که کار خیری را برای خدا به جا آورد، یا کاری را که انجام ندادن آن بهتر است برای خدا ترک نماید.
مسأله۲۶۵۰٫ در نذر باید صیغه خوانده شود، لازم نیست آن را به عربی بخواند. پس اگر بگوید: از برای خدا بر من، یا بر عهده من یا بر ذمه من است که اگر مریض من خوب شود، ده تومان به فقیر بدهم، نذر او صحیح است.