وصيت سياسي امام باقر (ع)

يكي از وصاياي امام محمد بن علي (ع) را محدث عالي مقام، كليني به اين نحو نقل مي‌كند كه امام صادق (ع) فرمودند: پدرم چنين وصيت كردند:‌

"بخشي از اموال مرا وقف كن، تا در طول مدت ده سال در سرزمين منا و در موسم حج براي من عزاداري و گريه كنند و براي مظلوميت من، زاري كنند".

براستي چرا امام باقر (ع) چنين وصيتي كردند؟ چرا ايشان وصيت نكردند كه در مدينه در كنار قبرشان عزاداراي كنند؟ و چرا وصيت كردند كه فقط در موسم حج آن هم در منا برايشان عزاداري كنند؟

پاسخ اين چرا ها آن است كه آن حضرت مي خواستند در مراسم حج كه مسلمانان از اطراف و اكناف به مكه آمده اند و اجتماع كرده‌اند به نام عزاداري، مجلسي بپا كنند تا در آنجا مسائل سياسي و حقوقي مطرح شود و انگيزه هاي مظلوميت امامان اهل بيت (ع) روشن گردد، بنابراين اين وصيت جنبه سياسي داشته است.

شهادت امام باقر (ع)

امام باقر (ع) با طرح مرموز و مخفيانه هشام بن عبدالملك مسموم شده و به شهادت رسيد، ولي زهر دهنده و چگونگي آن به روشني مشخص نيست.

امام صادق (ع) مي فرمايند:

"آخرين روز عمر پدرم امام باقر (ع) بود، ايشان وصيت هاي خود را كرد، به او عرض كردم: "پدر جان از آن روز كه بستري شده اي هيچ گاه شما را مثل امروز سالم تر نديده ام و هيچ گونه نشانه مرگ از چهره شما ديده نمي‌شود. ايشان فرمودند:‌ پسرم آيا صداي پدرم علي بن الحسين (ع) را نشنيدي كه از پشت ديوار مرا طلبيد و فرمود:

"اي محمد به سوي ما بيا و شتاب كن؟"

شب شهادت امام باقر (ع) فرا رسيد، امام صادق (ع) به اتاق پدرشان امام باقر (ع) آمدند و ديدند كه ايشان در حال مناجات با خدا هستند و با دست به ايشان اشاره كردند كه ساعتي بعد بيا تا مناجاتشان تمام شود، پس از ساعتي امام صادق (ع) به بالين پدر آمدند و امام باقر (ع) فرمودند:

"امشب آخرين شب عمر من است، هم اكنون پدرم امام سجاد (ع) به نزد من آمد و شربتي گوارا برايم آورد و فرمود كه خداوند وعده داده است كه همين امشب روحت را قبض كند".

به اين ترتيب آن امام بزرگوار، شكوهمندانه به لقاء الله پيوست.