گفتم: هیچ کسی نمی‌داند تو دلم چه می‌گذرد
گفت: “اِنَّ اللهَ یَحوُلُ بَینَ المَرءِ وَ قَلبِه” خدا حائل هست بین انسان و قلبش! (انفال/۲۴)
گفتم: غیر از تو کسی را ندارم
گفت: “نَحنُ اَقرَبُ اِلیَهِ مِن حَبل ِالوَرید” ما از رگ گردن به انسان نزدیک‌تریم (ق/۱۶)
با خودم گفتم:
خداوند!… خالق هستی!… با فرشته‌هایش!… به ما درود می‌فرستند تا هدایت شویم؟!
پس باید ثابت کنم که شایسته‌ی سلام و درود عرشیانم
باید گوهر درونم را از هرچه زنگار پاک کنم
پاسخ با نقل قول