گفتم: خیلی چاکریم! ولی این بار، انگار گفتی: حواست را خوب جمع کن!

گفت: “وَ مِنَ النّاس ِمَن یَعبُدُ اللهِ عَلی حَرف ٍفَاِنَّ اَصابِه َخَیر ًاطمَأِن َّبِه ِو َاِن َّاَصابَته ُفِتنَة ًانقَلَب َعَلی وَجهِه ِخَسِر َالدُّنیا وَ الآخِرَه” بعضی از مردم خدا را فقط به زبان عبادت می‌کنند. اگه خیری به آنها برسد، امن و آرامش پیدا می‌کنند و اگر بلایی سرشان بیاید تا امتحان بشوند، رو گردان میشوند. خودشان تو دنیا و آخرت ضرر می‌کنند (حج/۱۱)

گفتم: چقدر احساس تنهایی می‌کنم؛

گفت: “فَاِنّی قَریبٌ” من که نزدیکم (بقره/۱۸۶)

گفتم: تو همیشه نزدیکی؛ من دورم… کاش می‌شد به تو نزدیک بشوم

گفت: “وَ اذکُر رَبَّک َفِی نَفسِکَ تَضَرُّعاً وَ خُفیَةً و َدوُن َالجَهرِ مِنَ القَولِ بِالغُدُو ِّوَ الأصال” هر صبح و عصر، پروردگارت رو پیش خودت، با خوف و تضرع، و با صدای آهسته یاد کن (اعراف/۲۰۵)

گفتم: این هم توفیق می‌خواهد!

گفت: “أَلا تُحبِوُّنَ اِنَّ یَغفِرَاللهِ لَکُم” دوست ندارید خدا شما را ببخشد؟! (نور/۲۲)

گفتم: معلومه که دوست دارم مرا ببخشی

گفت: “و َاستَغفِروُا رَبَّکُم ثُمَّ تُوبوُا اِلَیهِ” پس از خدا بخواهید شما را ببخشد و بعد توبه کنید (هود/۹۰)

گفتم: با این همه گناه… آخر چه کاری می‌توانم بکنم؟

گفت: “اَلَم یَعلَمُوا اَنَّ اللهِ هُو َیَقبَلُ التَّوبَةَ عَن عِبادَه” مگر نمی‌دانید خداست که توبه را از بنده‌هایش قبول می‌کند؟! (توبه/۱۰۴)