محتاج نداستن شمس تبریزی – خود را – به حضرت پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم

شمس تبریزى” مدعی است:

با محمد جز با اخوت نمى‏زیم! بر طریق اخوت (برادرى) مى‏باشم! زیرا فوق او کسی است، آخر خدای (که از میان) نرفت. وقتی باشد که ذکر بزرگى‏شان کنم (آن‏ها را به بزرگی یاد کنم) لکن از روی حرمت (احترام گذاشتن). باشد و تعظیم، نه از روی حاجت!![۱]

آری چنین است مقامات اولیای تصوف و عرفان، که خود را حتی به پیامبر اکرم صلی الله‏ علیه‏ و‏آله ‏وسلم ـ که به تکریم و بزرگداشت و فضل الهی کلمه مقدس “کن فیکون” هم نیازمندِ مشیت و رضای اوست ـ محتاج نمى‏دانند!





--------------------------------------------------------------------------------

[۱] . شمس تبریزی – مقالات -۱۳۷۷ شمسی-۱/۱۴۲

نقدی بر مثنوی ص ۱۹۲ به نقل از خط سوم ۴۶۹-آ