بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
(آيه 1)- حادثه كوبنده! اين سوره كه در وصف قيامت است، نخست مىفرمايد: «آن حادثه كوبنده» (القارعة).
(آيه 2)- «و چه حادثه كوبندهاى»! (ما القارعة).
(آيه 3)- «و تو چه مىدانى كه حادثه كوبنده چيست»؟ آن حادثه همان روز قيامت است (و ما ادراك ما القارعة).
بسيارى از مفسران گفتهاند كه «قارعة» يكى از نامهاى قيامت است، ولى درست روشن نساختهاند كه آيا اين تعبير اشاره به مقدمات قيامت مىباشد كه عالم دنيا در هم كوبيده مىشود.
و يا اين كه منظور مرحله دوم، يعنى مرحله زنده شدن مردگان، و طرح نوين در عالم هستى است، و تعبير به «كوبنده» به خاطر آن است كه وحشت و خوف و ترس آن روز دلها را مىكوبد.
ولى روى هم رفته احتمال اول مناسبتر به نظر مىرسد، هر چند در اين آيات هر دو حادثه پشت سر يكديگر ذكر شده است.
(آيه 4)- سپس در توصيف آن روز عجيب مىگويد: «روزى كه مردم مانند پروانههاى پراكنده خواهند بود» (يوم يكون الناس كالفراش المبثوث).
تشبيه به «پروانه» به خاطر آن است كه پروانهها معمولا خود را ديوانهوار به آتش مىافكنند و مىسوزانند، بدكاران نيز خود را در آتش جهنم مىافكنند.
(آيه 5)- سپس به سراغ يكى ديگر از اوصاف آن روز رفته، مىافزايد:
«و كوهها مانند پشم رنگين حلاجى شده مىگردد»! (و تكون الجبال كالعهن المنفوش).
سابقا گفتهايم كه طبق آيات مختلف قرآن كوهها در آستانه قيامت نخست به حركت در مىآيند بعد در هم كوبيده و متلاشى مىگردند و سر انجام به صورت غبارى در آسمان در مىآيند كه در آيه مورد بحث آن را تشبيه به پشمهاى رنگين حلاجى شده كرده است، پشمهايى كه تنها رنگى از آنها نمايان باشد، و اين آخرين مرحله متلاشى شدن كوههاست.
