بسم الله الرحمن الرحيم به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
(آيه 1)- آن روز كه طومار كائنات پيچيده شود! در آغاز اين سوره چنانكه گفتيم به اشارات كوتاه و هيجان انگيز و تكان دهندهاى از حوادث هولناك پايان اين جهان و آغاز رستاخيز برخورد مىكنيم كه انسان را در عوالم عجيبى سير مىدهد، و مجموعا هشت نشانه از اين نشانهها را بازگو مىكند.
نخست مىفرمايد: «در آن هنگام كه خورشيد در هم پيچيده شود» (اذا الشمس كورت).
مىدانيم خورشيد در حال حاضر كرهاى است فوق العاده داغ و سوزان به اندازهاى كه تمام مواد آن به صورت گاز فشردهاى درآمده و در گرداگردش شعلههاى سوزانى زبانه مىكشد كه صدها هزار كيلومتر ارتفاع آنهاست و اگر كره زمين در وسط يكى از اين شعلههاى عظيم گرفتار شود در دم خاكستر و تبديل به مشتى گاز مىشود! ولى در پايان اين جهان و در آستانه قيامت اين حرارت فرو مىنشيند، و آن شعلهها جمع مىشود، روشنائى آن به خاموشى مىگرايد، و از حجم آن كاسته مىشود و اين است معنى «تكوير».
اين حقيقتى است كه در علم و دانش امروز نيز منعكس است و «ثابت خورشيد» تدريجا رو به تاريكى و خاموشى مىرود.
(آيه 2)- سپس مىافزايد: «و در آن هنگام كه ستارگان بىفروغ شوند» (و اذا النجوم انكدرت).
(آيه 3)- در سومين نشانه رستاخيز مىفرمايد: «و در آن هنگام كه كوهها به حركت درآيند» (و اذا الجبال سيرت).
از آيات مختلف قرآن استفاده مىشود كه در آستانه قيامت كوهها مراحل مختلفى را طى مىكنند- شرح بيشتر در اين باره را در همين جلد در تفسير آيه 20 سوره نبأ مطالعه فرماييد.
