اين پژوهشگر دينی با اشاره به هفت بُعد از دين تصريح كرد: دين هفت بعد دارد و بايد آنها را از هم تفكيك كنيد و گاه بايد از ابعادی از آن بگذريد وگرنه امكان فعاليت دينی وجود ندارد. اولين بُعد آن، شعائر، عبادات و نمادهای آن است كه در دوره جديد و غربی شدن جهان، به كلی به حاشيه خواهد رفت و حذف خواهد شد.

وی افزود: بُعد دوم، عقائد دين است كه تحليل نظری از مسائل مختلف است كه اگر اين بُعد را بتوانيم درست صورت‌بندی كنيم، می‌توانيم معقول دانسته شويد؛ به گونه‌ای بايد اين مفاهيم ارائه شود كه با محكمات پوزيتيويستی و يا محكمات جريانات پست‌مدرن سازگار باشد.

رحيم‌پور ازغدی به بُعد نقلی و اسطوره‌ای دين اشاره كرد و گفت: غرب معتقد است تمام آنچه كه در قالب گزاره‌های تاريخی دينی به نام سنت ارائه می‌شود كه بيان و واقعيت ماورائی را می‌خواهد ارائه دهد، در اين گزينه قرار می‌گيرد كه در دوره غربی شدن جهان به شدت ضعيف و حذف خواهد شد.

وی همچنين گفت: چهارمين بُعد، اخلاقی و حقوقی دين آن است كه شامل احكام و بايد و نبايدها می‌شود؛ اين بُعد خنثی است، اما اگر بتوانيم آنها را با الگوهای زبانی غرب تطبيق دهيم، قابل بقا و ماندن است اما حرف تازه‌ای ندارد.

رحيم‌پور ازغدی با بيان اينكه غرب در برابر بُعد تجربی و عاطفی دين مقاومت نمی‌كند، اظهار كرد: اينكه شخص از شور و التهاب و تجربه‌های درونی شخصی خود تفسير دينی ارائه دهد قابل طرح است و در زبان بين‌المللی دينی وجود دارد، اما نه به عنوان معرفت و آگاهی دينی، بلكه به عنوان گزارشی از احساسات شخصی.