یک کسی آمد مدینه گفت آقا راستش را بخواهی من در روستا اصلا نمی توانم سه شب احیا بگیرم، نمی توانم بیایم مسجد، خیلی که چانه زد امام فرمود پس شب بیست و سوم بیا. علی ایّ حال یک قرینه هائی در کار است که شب قدر واقعی شب بیست و سوم احتمالش خیلی زیاد‌تر است. خب شب قدر. . . اینها ممکن است برای شما تکراری باشد، ولی بچه های ما باید بشنوند، دو سه بار باید بشنوند تا این فرهنگشان شود.
شب بیست و سوم شب قدر است. قدر یعنی اندازه گیری. هر چیزی حساب و کتابی دارد. قرآن می فرماید تمام نعمتهائی که به شما می رسد خزینه‌اش پهلوی ما است. به مقداری که حکمت است صادر می کنیم. «إِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا عِنْدَنَا خَزَائِنُهُ» الحجر/21 یعنی چیزی نیست مگر اینکه خزینه‌اش پهلوی ما است، «و ما ننزله الا بقدر معلوم» یعنی خزینه پهلوی ما است به مقدار خاص نازل می کنیم.
مثل اینکه سماور پر از چای است، منتهی شما لیوانی بریزید، چای کمرنگ بریزید، پررنگ بریزید آنها مربوط به این است که چقدر عقل شما قضاوت کند که برای که چه چای بریزید، یعنی خزینه‌اش در سماور است اما یک استکان یک استکان. . منتهی از سماور ما کم می شود ولی از خزینه خدا کم نمی شود.
یک مثل هم برایتان بزنم، یک آیه داریم در قرآن می فرماید «مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ» الذاريات/23 مثل اینکه دارید حرف می زنید. خزینه حرف حلق شماست، منتهی چند کلمه به یکی بگوئی، این اختیارش دست. . . یعنی قدرت سخنرانی در بدن هست اما استفاده از این قدرت به مقداری است که شما صلاح بدانید. چطور شما توان سخن دارید، منتهی هر چه می توانید که حرف نمی زنید، به مقداری که لازم است، حرف می زنید.
«مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ» یعنی همانطور که شما قدرت نطق دارید، منتهی از این قدرت کم کم استفاده می کنید به مقداری که صلاح می دانید، خدا هم قدرت دارد، از قدرتش تدریجا، آن مقداری که حکیمانه هست عرضه می کند.
پاسخ با نقل قول