بنابراین امتی که در اسلام تعریف می شود، مانند آنچه در مسیحیت است، شامل همه مردم، فارغ از قومیت و نژاد است اما یهودیت قبل از این که یک دین باشد یک نژاد و قومیت است. در یهودیت حکومت واحد جهانی تعریف می شود که با استقرار نژاد یهود در رأس تمام ملیت ها به وجود می آید. یعنی یهودیت سعی در تعریف یک دین نوین حهانی دارد. سلطان شاهی در مقاله گفتمان صهیونیسم می گوید: «این حکومت واحد جهانی به ابزاری مانند ابزار سیاسی، اقتصادی و فرهنگی نیاز دارد. شورای روابط خارجی امریکا که در دست یهودیان است، ابزار سیاسی آن هاست و در عرصه فرهنگی مهمترین فعالان عرصه رسانه ای و فرهنگی در جهان یهودی هستند.» آنها برای پیشبرد اهدافشان، تعریف جدیدی از دین رائه می دهند و بزرگترین مانع آن ها اعتقادات و باورهای مذهبی است که سعی در تخریب آن دارند که نمود آن را می توان در وارد کردن مفاهیم جدیدی مانند مراقبه، تناسخ، آواتاریسم در فیلم های هالیوود مشاهده کرد. نمونه محسوس آن در فیلم آواتار عرضه می شود که باور به دین طبیعی در قالبی تأثیرگذار به بیننده القا می شود. در این دنیای جدید، دین جدیدی تعریف می شود که بدون اعتقاد به آن کسی نمی تواند در این دنیا سهمی داشته باشد.
تبلیغ و ترویج فحشاء در هالیوود
در فرهنگ لغت دهخدا فحشاء دارای سه معنی است: 1 - معصیت عمل زشت بدی که از حد در گذرد
2 - زنا 3 - نابکاری
فحشاء اشکال مختلفی دارد: دروغ و تهمتی را بر کسی وارد کردن، ایجاد مراکز فساد، تشویق مردم به گناه.
كلمه «فحش» و «فحشاء» و «فاحشه» به معنای هرگونه رفتار و گفتاری است كه زشتی آن بزرگ باشد.
در قران آمده است: «وَلَا تَقْرَبُواْ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ» (سوره انعام، آیه 151)
«و به كارهاى زشت چه آشكار و چه پنهانش نزديك نشويد.»
در تفسیر المیزان در مورد این آیه آمده است: «از اينگونه امور از اين جهت نهى فرموده كه اگر مباح مى بود و تحريم نمى شد شناعت و زشتيش از ميان مى رفت و شايع مى گرديد، براى اينكه اينگونه امور از بزرگترين موارد علاقه نفس است و نفس از محروميت در باره آنها طبعا سخت ناراحت مى باشد و طبيعت بشر طورى است كه اگر به خود واگذار شود به سرعت فحشاء را در بين افراد خود شيوع مى دهد و شيوع فحشاء باعث انقطاع نسل و فساد جامعه خانواده است و با فساد خانواده ها جامعه كبير انسانى از بين می رود و همچنين قتل نفس و ساير انواع فحشا امنيت عمومى را سلب نموده و با از ميان رفتن امنيت، بناى جامعه انسانى فرو ريخته، اركان آن سست مى گردد.»