مدیران اکثر شبکههای ماهوارهای، روزنامهها و رسانههای متعددی مثل «برادران وارنر»، «والت دیزنی»، «دریم ورکس»، یهودیاند و جزئی از نظام سلطهی تبلیغاتی و رسانهای صهیونیسم بینالملل محسوب میشوند که با هدف ایجاد یک حکومت مرکزی مقتدر یهودی سعی در استثمار جوامع در حال توسعه دارند.
همانطور که در پروتکل پنجم صهیون آمده است: «دومین راز که شرط موفقیت حکومت آینده ی ما می باشد، اینست که با ایجاد شکست در طرح های ملی، ترویج عادت های جدید، برافروختن عواطف، برانگیختن و تحریک و ناراحتی و خستگی از مسائل زندگی، چنان جو آشفته ای به وجود می آوریم که هیچ کس نتواند جایگاه خود را در این صحنه کارزار مغلوبه که سگ صاحبش را نمی شناسد، تشخیص دهد. در چنین فضائی مردم غرق پشیمانی و تشویش می شوند و هیچ کس دیگری را درک نمی کنند. فایده ی دیگر این شیوه اینست که به کمک آن احزاب را به جان هم می اندازیم، نیروهای هم هدف را که همچنان از اطاعت ما سرباز می زنند، پراکنده می سازیم و بالاخره از فعالیت هر فردی که بخواهد سر راه ما بایستد جلوگیری می کنیم. »(پروتکل های دانشوران صهیون،1381، ص 278)
«بدیهی ست وقتی دنیاگرایی و لذت پرستی محض و قدرت پرستی- یعنی سکولاریسم و هدونیستم و ولونتاریسم- به مثابه غایت تجدد نفسانی آمد، دین و معنویت می رود.» (مدد پور، 1387، ص 320)