* سؤال مهمي كه هست اينكه آيا انسان مي‌تواند با جن و به خصوص با شياطينِ جن ارتباط برقرار كند يا نه؟

ـ در پاسخ اين سؤال به چند نكته لازم است اشاره شود:
نكته اول اين است كه ارتباط با جن و شيطان جني، هم امكان دارد و هم اتفاق افتاده است.
هم جن مي‌تواند با انسان ارتباط برقرار كند و هم انسان مي‌تواند با جن ارتباط برقرار كند. منتها اين ارتباطات به دو شكل ممكن است صورت بگيرد: ارتباط صحيح و مورد تاييد شرع مقدس و ارتباط نامشروع و غير شرعي.

نكته دوم اين است كه اصل بر عدم ارتباط است. يعني بالاخره ما در محدوده خودمان كه انسان هستيم با انسان‌ها مرتبطيم و آنها كه جن هستند در محدوده خودشان با جن ها مرتبطند و شرعا مجاز نيستند كه با ما ارتباط برقرار كنند و ما را تحت سلطه خودشان قرار دهند.

در قرآن كريم آيه‌اي وجود دارد كه به نكته ظريفي اشاره مي‌كند: «وَ يَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَميعاً يا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُمْ مِنَ الْإِنْسِ وَ قالَ أَوْلِياؤُهُمْ مِنَ الْإِنْسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنا بِبَعْضٍ وَ بَلَغْنا أَجَلَنَا الَّذي أَجَّلْتَ لَنا قالَ النَّارُ مَثْواكُمْ خالِدينَ فيها إِلاَّ ما شاءَ اللَّهُ إِنَّ رَبَّكَ حَكيمٌ عَليم‏»؛ در آن روز كه (خدا) همه آنها را جمع و محشور مي‌سازد، (مى‏گويد:) اى جمعيّت جن! شما افراد زيادى از انسان‌ها را گمراه ساختيد و آنها را به خدمت گرفتيد و بهره كشي كرديد! دوستان و پيروان آنها از ميان انسانها مى‏گويند: «پروردگارا! هر يك از ما دو گروه [پيشوايان و پيروان گمراه‏] از ديگرى استفاده كرديم (ما به لذّات هوس آلود و زودگذر رسيديم و آنها بر ما حكومت كردند) و به اجلى كه براى ما مقرّر داشته بودى رسيديم.» (خداوند) مى‏گويد: «آتش جايگاه شماست جاودانه در آن خواهيد ماند، مگر آنچه خدا بخواهد» پروردگار تو حكيم و داناست‏. (انعام/128)

خداي تبارك و تعالي به «جن» خطاب مي‌كند كه «استكثرتم من الانس» شما انسان را گمراه كرده و به خدمت گرفتيد. علامه طباطبايي اين را به معناي به «استخدام درآوردنِ زياد» مي‌داند، يعني تحت تصرف قرار دادن و از انسان، كار كشيدن. يعني اي گروه جن،‌ شما از انسان‌ها بهره‌كشي زيادي كرديد، اين مي‌شود حرام و از لحاظ شرعي آنها ممنوع هستند كه از ما بهره‌كشي كنند.

براي ما انسان‌ها هم ممنوعيت شرعي وجود دارد كه از آنها بهره‌كشي كنيم،‌ يعني جن‌ها را بدون رضايتشان تحت سلطه و سيطره خود بگيريم و از اقتضائات آنها استفاده كنيم. اين اصل و قاعده اوليه است.