* جن يعني چه؟ و چه موجودي است؟

ـ قبل از بحث از وجود جن، بهتر است اشاره‌اي به لفظ و ماده «جنّ» داشته باشيم. ماده «ج ن ن» دلالت بر خفا و پوشش مي‌كند. يعني هر چيزي كه به نوعي پوشيده و مخفي بوده باشد اگر خواستيم از او تعبير كنيم از اين ماده استفاده مي‌كنيم. مثلاً به بچه‌اي كه در رحم مادر از ديده‌ها پنهان بوده و مخفي در شكم اوست «جنين» مي‌گوييم. كسي كه روي عقلش پرده‌اي قرار داده شده و عقل او تحت‌الشعاع بوده و پوشيده شده «مجنون» است.

به سپر كه‌ انسان، پشت آن مخفي مي‌شود «جُنّة» مي‌گويند. به آن زميني كه با اشجار و درختان پوشيده شده «جَنّت» مي‌گويند. به قلب، «جَنان» مي‌گويند چرا كه در درون است و ظاهر نيست و مانند اين مثالها فراوان است. پس ماده (ج‌،ن،ن) براي چيزهايي به كار مي‌رود كه به نوعي مخفي هستند.

يكي از اين موارد كه همين معنا در آن لحاظ شده، موجودي به نام «جنّ» است. جن، اسم جنس است براي موجوداتي كه از ديده‌هاي ظاهري، پنهان هستند. جن‌ها هم درك و شعور و فهم دارند و هم قدرت و فعاليت دارند.

اين نكته را لازم است تذكر دهم كه خيلي از مردم وقتي مي‌خواهند «جن» را جمع ببندند مي‌گويند: «اَجِنّه»، در حالي كه اين تعبير، اشتباه است. چون «اجنه» جمع «جنين» است نه «جن». قرآن كريم مي‌فرمايد: «وَ إِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ في‏ بُطُونِ أُمَّهاتِكُم»‏؛ و در آن موقع كه به صورت جنين‌هايى در شكم مادرانتان بوديد. (نجم/32)

پس به كار بردن كلمه «اجنه» براي جن‌ها غلط است بلكه جمع جنّ، «جِنّة» مي‌شود. در سوره ناس مي‌خوانيم: «مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاس». (ناس/6)

سخن درباره جن‌ها، زياد است اما با توجه به عمومي بودن اين گفت‌وگو، بنده نمي‌خواهم به همه موارد اشاره كنم بلكه تنها به چند مورد كه در قرآن كريم آمده بسنده مي‌كنم، يكي اينكه قطعا آنها نيز مخلوق خداوند متعال هستند و مانند انسانها مكلفند و براي عبادت و عبوديت و رسيدن به يقين خلق شده‌اند. «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُون» (من جنّ و انس را نيافريدم جز براى اينكه عبادتم كنند [و از اين راه تكامل يابند و به من نزديك شوند]) (ذاريات/ 56)

جن‌ها از آتش هستند و انسان‌ها از خاك. «وَ خَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مارِجٍ مِنْ نارٍ» (و جنّ را از شعله‏هاى مختلط و متحرّك آتش خلق كرد). (الرحمن/15)
در اصطلاح فني مي‌گويند: غلبه خاك بر انسان، زياد است و غلبه آتش بر جن‌ها.

«جن» بدن عنصري و مادي دارد اما آن چيزي كه بيشتر همراه اوست نار و آتش است به تعبير ديگر جنبه آتشي دارد و شما مي‌بينيد كه‌ حرارت آتش از اشياء نفوذ مي‌كند. اگر در يك طرف شي‌ء، آتش بيفروزيد مي‌بينيد به طرف ديگر آن نفوذ مي‌كند و داغ مي‌شود. اين طرف ديوار آتش روشن كنيد، حرارت به آن طرفش نفوذ مي‌كند و داغ مي‌شود. رمز و راز نفوذ جن از ديوار و موانع سخت اين است كه غلبه وجودي‌اش با جنبه آتشي است.