۱۰ – صلوات هم وزن عرش
رب صل علیهم زنة عرشک ومادونه ، وملاء سمواتک وما فوقهن ، وعدد ارضیک وما تحتهن وما بینهن ، صلوة تقربهم منک زلفى ، وتکون لک ولهم رضى ، ومتصلة بنظائرهن ابدا.
((پروردگارا! برایشان درود فرست ، هم وزن عرش خود و آن چه زیر عرش است (همه عالم )؛ و مقدار آن چه آسمان هایت و آن چه در بالاى آن هاست را پر گرداند؛ و به مقدار شماره زمین هایت و آن چه در زیر آنها و میان آنهاست (را پرسازد)؛ درودى که ایشان را به کمال قرب تو رساند؛ و براى تو و ایشان خوشنودى ؛ و همیشه به مانندهاى آن ، درودها پیوسته باشد.(۵)))
۱۱ – صلوات شفاعت کننده
اللهم صل على محمد وآله ، کما هدیتنا به ، و صل على محمد وآله ، کما استنقذ تنابه ، وصل على محمد واله صلوة تشفع لنا یوم القیمة ویوم الفاقة الیک ، انک على کل شى ء قدیر، وهو علیک یسیر؛
بار خدایا! بر محمد و آل او درود فرست ، چنان که ما را به سبب او (به راه حق ) هدایت نمودى . و بر محمد و آل او درود فرست ، چنان که ما را به وسیله آن حضرت از (جهل و نادانى ) رهانیدى و بر محمد و آل او درود فرست ، درودى که ما را روز رستاخیز و روز نیازمندى به تو شفاعت نماید؛ زیرا تو بر هر چیز توانایى ، و آن بر تو آسان است .(۶)
۱۲ – شادکردن رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم )
از حضرت امام صادق – (علیه السلام ) – روایت شده که :
هر که خواهد که شاد گرداند محمد و آل آن حضرت را – (صلوات الله علیهم ) – به این نحو، به ایشان صلوات فرستد:
اللهم یا اجود من اعطى ویا خیر من سئل ویا ارحم من استرحم . اللهم صل على محمد وآله فى الاولین وصل على محمد وآله فى الاخرین وصل على محمد وآله فى الملا الاعلى وصل على محمد وآله فى المرسلین . اللهم اعط محمدا و آله الوسیلة والفضیلة والشرف والرفعة والدرجة الکبیرة . اللهم انى امنت بمحمد – (صلى الله علیه و آله و سلم ) – ولم اءره فلا تحرمنى یوم القیامة رویته وارزقنى صحبته وتوفنى على ملته واسقینى من حوضه مشربا رویا سائغا هنیئا لا اظماء بعده ابدا انک على کل شى ء قدیر. اللهم انى آمنت بمحمد (صلى الله علیه و آله و سلم ) و لم اءره فعرفنى فى الاجنان وجهنه . اللهم بلغ محمدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) منى تحیة وسلاما.
۱۳ – وقت صلوات امام رضا (علیه السلام )
امام رضا – (علیه السلام ) – هنگام صبح پس از نماز و پس از سلام ، در جایگاه نماز مى نشست و به تسبیح و حمد و تکبیر و تهلیل خدا مشغول مى شد، و به پیامبر و آل او صلوات مى فرستاد تا این که خورشید طلوع مى کرد.(۷)
پی نوشت:
———
۱- بحار، ج ۹۴، ص ۶۲ – ۶۱٫
۲- سوره بقره آیه ، ۴۷٫
۳- علل الشریع ؛ ج ۱، ص ۴۳٫
۴- صحیفه سجادیه ، دعاى ۴۴٫
۵- صحیفه سجادیه ، دعاى ۴۷٫
۶- صحیفه سجادیه ، دعاى ۳۱٫
۷- بحارالانوار، ج ۴۹، ص ص ۹۲٫ سیره رضوى ؛ ص ۲۰ – ۱۹٫ ۸- پرورش روح ، ج ۲، ص ۳۵۵٫