بر اساس آيه ديگر از قرآن كه مي فرمايد: »حرمت عليكم الميته والدم ... وما ذبح علي النصب و ان تستقسموا بالازلام ذلكم فسق ...«, (مائده , آيه 3) مي توان فهميد كه تقسيم با ازلام نوعي قمار بوده كه در اسلام تحريم شده است .

اعراب دوگونه از لام (تيرهاي مخصوص ) داشتند: يكي »ازلام « امر و نهي و ديگري »ازلام قمار«. »ازلام قمار« عبارت بود از ده چوب تير به نام هاي فذ, توائم , مسبل , نافس , حلس , رقيب , معلي , سفيح , منيح , وغد. هفت تاي اولي داراي سهم بود به ترتيب از يك تا هفت سهم و سه تاي اخير سهمي نداشتند و كيفيت آن چنان كه در تفسير مجمع البيان , (طبرسي , پيشين , صص 244 - 245) آمده است چنان بود كه شتري را سربريده و 28 قسمت مي كردند و قماربازان ده نفر به عدد تيرها بودند, آنگاه تيرها را مخلوط كرده , هر كس يك تير برمي داشت صاحب تير »فذ« يك قسمت و صاحب تير »توائم « دو قسمت , تا آن كه تير »معلي « به نام او آمده بود هفت سهم مي برد و آنان كه سه تير »سفيح , منيح يا رغد) به دست آنها آمده بود, نه تنها چيزي نمي بردند, بلكه پول شتر را هم مي پرداختند.

در اين آيه كريمه , اين كار فسق دانسته شده است يعني قمار و بازي با آلات قمار كه همراه برد و باخت باشد گناه بزرگ و خروج از طاعت خداوند سبحان و روي آوردن به معصيت مي باشد, (همان , ص 245 و نيز: هاشمي رفسنجاني , علي اكبر, تفسير راهنما, ج 4, قم , دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم , 1374, ص 233) و واضح است كه نه تيرهاي قمار خصوصيتي در تحريم داشته باشند و نه حيوان و گوشت آن داراي ويژگي خاص باشد, بنابراين اموال به دست آمده از هر نوع برد و باخت و قماري حرام است , (هاشمي رفسنجاني , همان ) (جز در مواردي مانند مسابقه تيراندازي يا اسب سواري استثنائ شده باشد). خلاصه اين كه بازي قمار كه با برد و باخت مالي همراه است اعم از اين كه با آلات قمار باشد يا با هر وسيله ديگري حرام است و داخل در عناوين »ميسر«, »ازلام « مي باشد و از نمونه هاي تصرف در مال ديگران به نارواست كه براساس آيه شريفه »لاتائكلوا اموالكم بينكم بالباطل «, (بقره , آيه 188 - نسائ, آيه 29 و نيز ر.ك : آيات 161 نسائ و 34 توبه ) حرام بوده , براساس آيات قطعي قرآن و نيز روايات وارده حرام مي باشد.