خداوند انسان را برای عبادت و عالم شدن خلق کرد
حضرت آیت الله جوادی آملی بیان داشت: ذات اقدس اله در سوره ذاریات می‌فرماید «و ما خلقت الجن و الإنس إلا لیعبدون»، و همچنین در آیه دیگر می‌فرماید «و لقد ذرأنا لجهنم کثیرإ من الجن و الإنس» یعنی این‌ها راهی که طی کردند به جهنم ختم می‌شود، یعنی خدا غرضش این نبود که کسی را برای جهنم خلق کند و خدا هم جن و انس را لیعبدون خلق کرد، در پایان سوره طلاق نیز فرمود ما اینکه شما را برای اینکه عابد و عالم بشوید خلق کردیم، پس شما برابر خیالتان به جهنم می‌روید، ما گفتیم برای علم خلق کردیم و به دنبال علم نرفتید، لام لجهنم درست است که لام عاقبت است، اما فعل شما به جهنم ختم می‌شود و پایان این کار جهنم است.
حضرت آیت الله جوادی آملی با اشاره به آیه «فالتقطه آل فرعون لیکون لهم عدوا و حزنا...» خاطرنشان کرد: پایان گرفتن موسی(ع) از آب مبارزه با فرعون است، خدا حضرت موسی(ع) را به مادر برگرداند برای سه نکته «کی تقر عینها» تا چشمش روشن شود «و لاتحزن»، در اینجا خوف مطرح نیست، زیرا برابر آیات قبل که گفت «و اوحینا الی أم موسی» خوف غرق و مرگ و حزن و اندوه اینکه حضرت موسی(ع) آسیب ببیند به کلی رخت بربست. این حزن در اینجا یک حزن عاطفی مادرانه مانده است؛ ما این بچه را به مادر برگرداندیم تا چشمش روشن شود و حزنش هم برطرف شود.
مفسر قرآن کریم افزود: اما نکته اساسی این است که ما این کارها را کردیم تا توحید معلوم شود، درست است دشمن دشمنی تشریعی دارد اما اگر بخواهیم دوست را در آنجا می‌پرورانیم، دریا تابع ما بود، دشمن تابع ما بود، «و لتعلم أن وعدالله حق» حتی مادر موسی باید بفهمد وعده ما حق است «و لکن أکثرهم لایعلمون» ولی اغلب مردم نمی‌داند.
حضرت آیت الله جوادی آملی با اشاره به فضای پس از رشد حضرت موسی(ع)، اظهار داشت: در چنین فضایی مقطع دوم زندگی موسی کلیم با همان برخورد با قبطی و کشتن وی شکل می‌گیرد، کشتن قبطی گناه نبود به دلیل اینکه وجود موسی، وقتی شنید مؤتمری تشکیل دادند و خروجی آن ائتمار تصمیم بر قتل حضرت موسی بود فرمود «رب نجنی من القوم الظالمین» تنها فرعون منظور نبود، بلکه گفت ظالمین، یعنی یکی از ظالمین را موسی از پا درآورده بود و گناه مرتکب نشده بود، خداوند هم می‌فرماید «فغفرله» اگر این حق‌الناس بود و جای استغفار بود با صرف دیه حل نمی‌شود.
پاسخ با نقل قول
