موضوع: روزه درمانی در کلام امام علی (علیه السلام)

یکی از بهترین راه درمان این همه بیماریهای جسمی و روانی «روزه درمانی » است که به روزه شکم، جسم را درمان بخشیم و با روزه نفس، جان و روان خود را .

یکی از فقره های دعای ماه رمضان که دعای بین المللی هم هست این است که: «اللهم اشف کل مریض » خدایا تمام بیماران جهان را شفاببخش .

به امید روزی که جهانیان به خاطر درمان بیماری جسمشان هم که شده سراسیمه به روزه درمانی روی بیاورند و عظمت های اسلام را قطره ای بنوشند .

انواع روزه:

روزه به عبارات مختلف، تقسیمات مختلفی را به خود اختصاص می دهد .
تقسیمات روزه در فقه عبارت است از:

۱ - روزه واجب، ۲ - روزه حرام، ۳ - روزه مستحب، ۴ - روزه مکروه .

روزه های واجب عبارتند از:

۱ - روزه ماه رمضان، ۲ - روزه قضاء ماه رمضان، ۳ - روزه کفاره، ۴ - روزه قضای پدر [یا مادر] بر پسر بزرگتر، ۵ - روزه های نذر و عهد، ۶ - روزه های استیجاری .

روزه های حرام عبارتند از:

۱ - عید فطر (اول شوال)، ۲ - عید قربان (دهم ماه ذی الحجه)، ۳ - روزه های ضرری، ۴ - روزه های مستحبی زن و فرزند اگر حق شوهر از بین برود و باعث اذیت پدر و مادر شود جایز نیست .

روزه های حرام دیگر نیز هست که در کتابهای مفصل گفته شده است .

روزه های مکروه عبارتند از:


۱ - روزه روز عاشورا، ۲ - روزی که انسان شک دارد روز عرفه است یا روز عید قربان، ۳ - روزه میهمان بدون اجازه میزبان .

روزه های مستحب:

روزه تمام روزهای سال، غیر از روزهای حرام و مکروه که در بالا بیان گشت، مستحب است، ولی بعضی از روزها تاکید بیشتری دارد . که برای توضیح بیشتر به رساله عملیه، به همین بخش مراجعه نمائید .

تقسیم روزه به اعتبار دیگر:

امیرالمؤمنین (علیه السلام) می فرمایند:

«صِیّامُ القَلبِ عَنِ الفِکرِ فِی الآثامِ اَفضَلُ مِن صِیامِ البَطنِ عَنِ الطَّعامِِ » (۴)

روزه دل از [برای] اندیشه در [ترک] گناهان، بهتر از روزه شکم است از غذا خوردن و آشامیدن .
در این حدیث شریف به دو نوع روزه اشاره شد:

۱ - روزه جان .
۲ - روزه جسم .
روزه جسم مرحله نازله روزه است و گستره آن محدود به زمان خاص می باشد . روزه جسم و شکم آسان است و هر کس با اراده اندک می تواند از عهده آن برآید .
نخوردن و نیاشامیدن چند ساعت، چیزی نیست که برای یک انسان متدین مشکل ساز باشد . انسان توانایی دارد چندین روز، چیزی نخورد و نیاشامد و در عین حال زنده و سالم بماند .

آنچه مهم است، روزه جان است که دامنه بسیار گسترده دارد و در عین حال بسیار سخت و دشوار است . چیزی نیست که هر کس بتواند به آسانی بدان دسترسی پیدا کند و یا به صرف دست یازیدن به روزه جسم و شکم، بتواند بدان دست یابد .

ملازمه ای بین روزه جسم و روزه جان وجود ندارد . روزه جسم و شکم، تنها می تواند مقدمه ای برای رسیدن به مرحله روزه جان باشد . رفع و دفع از خطورات ذهنی، خیالات، شبهات، انگیزه ها و غرضها، شهوات عملی و . . . ، چیزی نیست که به صرف روزه جسم بدست آید .

خلاصه:
چرا یک طبیب روسی براساس تجربیات و بدعت، بحث «روزه درمانی » را مطرح کرد و روزه درمانی هم نمود ولی مسلمانان از منابع و مبانی بزرگ اسلامی چنین استفاده هایی را نبردند و از غریبه ها، سبقت نگرفتند؟ !
آیا از کلام زیبای حضرت امیر (علیه السلام) «روزه درمانی و درمان هر بیماری » بدست نمی آید؟ ! معنای دقیق و عمیق این حدیث نورانی چه می تواند باشد؟ !
«صَومُ النَّفسِ اِمساکُ الحَواسِ الخَمسِ عَن سائِرِ المَآثِمِ وَ خُلُوِّ القَلبِ مِن جَمیعِ اَسبابِ الشَّرِّ»

یعنی چه؟
آیا با عمل به این حدیث زیبا تمام بیماریهای روانی و فراروانی درمان نمی گردد؟ ! آیا در صورت عمل به اینگونه روایات، جوامع انسانی به مدینه فاضله تبدیل نمی گردد؟ !