* اهمیت بالاتر خط قرمزهای اخلاقی نسبت به خط قرمزهای سیاسی

3- رهبر معظم انقلاب با اشاره به برخی موانع موجود بر سر راه هنرمندان و برخی انتقادات بی‌مورد، از آنان می‌خواهند به این موارد چندان توجه نکنند: «در حالى که بنده با هنرمندها از شکل‌هاى مختلف - بیشتر، هنرمندهاى عرصه شعر و ادبیات و قصه و این حرف‌ها - از دوران جوانى تا حالا زیاد سر و کار داشتم و لطافت و ظرافت روح اینها را می‌دانم، چه جور من از شما بخواهم و بگویم که آقا به این انتقادها توجه نکنید؛ کار خودتان را بکنید؟ خوب، می‌گویند، بگویند. بالاخره باب انتقاد باز است... من می‌خواهم به شما عرض کنم؛ خیلى دغدغه این را که حالا انتقاد می‌کنند و حرف می‌زنند و می‌گویند، نداشته باشید. اگر بنا باشد این دغدغه‌ها را ملاحظه کنید؛ دغدغه‌هائى که بعضى‌اش هم شاید واقعى نباشد - یعنى همان روح لطیف هنرمند است که تصور می‌کند - در واقع توهم دغدغه است، حقیقتاً امکان کار گرفته می‌شود.»

4- ایشان در ادامه به برخی انتقادات به جا و نگرانی‌های صحیح اشاره می‌کنند و موضوع خط قرمزها را مطرح می‌نمایند. اما در این میان، رهبر معظم انقلاب از اهمیت بالاتر خط قرمزهای اخلاقی نسبت به خط قرمزهای سیاسی سخن می‌گویند: «طرف دیگر قضیه این است که واقعاً خط قرمزهائى هست که باید رعایت شود. یک جاهائى عبور از برخى از خطوط قرمز اخلاقى - منظورم خطوط قرمز سیاسى هم خیلى نیست؛ عمدتاً انسان نگران اخلاق و دین و این چیزهاست - در بعضى از فیلم‌ها و سریال‌ها لزومى ندارد. انسان نگاه می‌کند، مى‌بیند این سریالِ خوش‌ساخت و خوش‌مضمون اگر این زائده را نداشته باشد، هیچ زیانى به این سریال نمی‌رساند...»

حال، دوباره این سوال پیش می‌آید که آیا سیاست‌گزاران فرهنگی حقیقتاً به اهمیت بالای خط قرمزهای اخلاقی واقفند؟ آیا در نظر مسئولان صداوسیما، زیر سوال بردن بنیان خانواده، ترویج روابط پیش از ازدواج و امثال آن همان‌قدر اهمیت دارد که انتقاد به فلان قوه، سازمان یا وزارت خانه خاص؟