موضوع: هر روز یک حدیث

امام صادق سلام الله علیه :


مَن فَطَّرَ صائماً فلَهُ مِثلُ أجرِهِ؛


هر كه روزه دارى را افطار دهد، همانند وى پاداش دارد.

كافي: ج 4، ص 68، ح 1 / ماه خدا: ج1،ص 318

امام صادق سلام الله علیه :

إذا أرَدتَ شَيئاً مِنَ الخَيرِ فَلا تُؤَخِّرهُ؛

هرگاه تصميم به خيرى دارى، آن را به تأخير مينداز.

كافي: ج 2، ص 142، ح 5 / خیر و برکت: ص 112

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله :

مَن عالَ يَتيما حَتّى يَسْتَغْنىَ عَنْهُ أَوْجَبَ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ بِذلِكَ الْجَنَّةَ

هر كس يتيمى را سرپرستى كند تا آن كه بى‏نياز گردد، خداوند به سبب اين كار بهشت را بر او واجب سازد،

كافى، ج 7، ص 51 / حكمت‏ نامه پيامبر اعظم: ج 14، ص 572

امام باقر سلام الله علیه

ما مِن شَى‏ءٍ يُعبَدُ اللَّهُ بِهِ يَومَ الجُمُعَةِ أحَبَّ إلَىَّ مِنَ الصَّلاةِ عَلى مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ؛

هيچ عبادتى در روز نزد من دوست داشتنى‏تر از صلوات بر پيامبر و آل او نيست

وسائل الشيعة: ج 7، ص 388

امام صادق سلام الله علیه :

لِلصائمِ فَرحَتانِ: فَرحَةٌ عندَ إفطارِهِ، وفَرحَةٌ عندَ لِقاءِ رَبِّهِ؛

روزه‏دار دو خوشحالى دارد: خوشحالى در هنگام افطار و خوشحالى در وقت ملاقات با پروردگارش.

كافي: ج 4، ص 65، ح 15 / ميزان الحكمة: ج 6 ، ص394

امام صادق سلام الله علیه :

لِلصائمِ فَرحَتانِ: فَرحَةٌ عندَ إفطارِهِ، وفَرحَةٌ عندَ لِقاءِ رَبِّهِ؛


روزه‏دار دو خوشحالى دارد: خوشحالى در هنگام افطار و خوشحالى در وقت ملاقات با پروردگارش.

كافي: ج 4، ص 65، ح 15 / ميزان الحكمة: ج 6 ، ص394

بحار الأنوار عن عائشة :

كانَ رَسولُ اللّه ِ إذا ذَكرَ خَديجَةَ لَم يَسأمْ مِن ثَناءٍ علَيها و استِغفارٍ لَها ، فذَكرَها ذاتَ يَومٍ فحَمَلَتني الغَيرَةُ فقلتُ : لَقد عَوَّضَكَ اللّه ُ مِن كبيرَةِ السِّنِّ ! فرأيتُ رَسولَ اللّه ِ غَضِبَ غَضَبا شَديدا ، فَسَقَطتُ في يَدِي ، فقلتُ : اللّهُمّ إنّكَ إن أذهَبتَ بغَضَبِ رَسولِكَ (صل الله علیه وآله وسلم) لَم أعُدْ بذِكرِها بِسُوءٍ ما بَقِيتُ . فلَمّا رأى رَسولُ اللّه ِ (صل الله علیه وآله وسلم) ما لَقِيتُ قالَ : كيفَ قُلتِ ؟! و اللّه ِ لَقَد آمَنَت بي إذ كَفر النّاسُ ، و آوَتني إذ رَفَضَني النّاسُ ، و صَدَّقَتني إذ كَذَّبَنيَ النّاسُ ، و رُزِقَت مِنّي حيثُ حُرِمتُموهُ . فغَدا و راحَ علَيَّ بها شَهرا .
( ميزان الحكمة ، ج 12، ص113)


در بحار الأنوار ـ به نقل از عايشه ـ آمده است : رسول خدا هرگاه از خديجه ياد مى كرد از تعريف و تمجيد او و طلب مغفرت براى وى خسته نمى شد. يك روز از او ياد كرد و من حسودى كردم و گفتم : خداوند عوض آن پير زن را به تو داده است! عايشه مى گويد : ديدم رسول خدا (صل الله علیه وآله وسلم) بشدّت خشمگين شد. من از گفته خود پشيمان شدم و گفتم : خدايا! اگر خشم رسولت (صل الله علیه وآله وسلم) را برطرف سازى، ديگر تا زنده هستم از خديجه به بدى ياد نخواهم كرد. مى گويد: چون رسول خدا حالت مرا ديد، فرمود : چگونه اين حرف را زدى؟! به خدا قسم خديجه زمانى به من ايمان آورد كه همه مردم به من كافر بودند. زمانى كه همه مردم مرا از خود مى راندند او مرا پناه داد، زمانى كه همه مردم مرا تكذيب مى كردند او مرا تصديق كرد و زمانى كه شما از فرزند محروم بوديد، خداوند از من به او فرزند روزى كرد. عايشه مى گويد : پيامبر تا يك ماه شب و روز از خديجه برايم تعريف مى كرد .

خواب و راز در هم آميختگى راست و دروغ آن

اى مفضل ! درباره خوابها و حكمت درهم آميختگى راست و دروغ آن نيك بينديش. اگر تمام خوابها راست و صادق بود همه مردم پيامبر (و از اخبار غيب آگاه ) بودند و اگر تمام آنها نادرست و كاذب بود، چيزى زايد و بى معنى بود و سودى نداشت . از اين رو گاه راست است و مردم از آن سود مى برند و با آن به سوى نيكى مى روند و از بدى پرهيز مى نمايند و بسيارى از آنها نيز دروغ است تا بر خوابها اعتماد كامل نشود.

پی نوشت : رک: کتاب توحید مفضل ازامام صادق (ع)، نشر جمال، قم. توحيد مفضل (شگفتي هاي آفرينش)،مفضل بن عمرترجمه :
http://www.islamicecenter.com/ketaabkhaaneh/IMAM_SAADIQ

اهمیت کار

امام صادق عليه السلام:

تَرْكُ التّجارةِ يَنْقُصُ العقلَ .

رها كردن تجارت و کار و کسب، خرد را مى كاهد.


ميزان الحكمه، ج2، ح۲174.