*اخلاص رمز بندگی
اما امام صادق (ع) فرمودند: «العبودیة بذل الکل»، بندگی یعنی همه چیز را باید در طبق اخلاص بگذاری!
خواهی وصال دوست «عمانی» در آن بکوش / وز هر چه غیر اوست تو باید جدا شوی
پروردگارا! من مالم را، شئوناتم را و از همه بالاتر، خودم را بذل کردم، تو هم بذل کن ای پروردگار عزیز! مرا نجات بده! هر شب ندا می‌شود که بیایید خانه من، من ملک داعی تو را لبیک می‌گویم؛ اجابت می‌کنم ملک تو را، رفقای عزیز! قدر این عمر را بدانید:
بنگر که که ای و از کجا آمده‌ای / می‌دان که چه می‌کنی کجا خواهی رفت؟
امام صادق(ع) فرمود: در این عالم، مثل تو، مثل مهمان است که می‌آیی و می‌روی و باز مثل تاجر است و سرمایه تو عمر توست که تا زنده‌ای، در دارالتجاره تو باز است، اگر بدانند که تو حداکثر استفاده را می‌کنی، رونقت می‌دهند و الا خاتمه به زندگانی تو می‌دهند، «رحم الله امرءً»، خدا رحمت کند آن مردی را که بداند از کجا آمده است و موقعیت او در اینجا در چه موقعیتی است و کجا باید برود.
*در قیامت از چهار چیز می‌پرسند
«لاتزول قدما العبد یوم‌القیامة حتی یسأل عن اربع»، در روز قیامت نمی‌گذارند قدم از قدم برداری تا اینکه از چهار چیز، تو را مورد سؤال قرار بدهند، «عن عمره فیما افناه»، عمرت را در چه گذراندی؟ آیا زحمات انبیاء را فراموش کردی؟ نادیده گرفتی؟ «وعن شبابه فیما ابلاه»، از جوانیت که آن را در چه چیزی کهنه کردی؟ «و عن علمه کیف عمل به»، و از علمت که چگونه به آن عمل کردی؟ «و عن ماله من این اکتسبه و فیما انفقه»؛ مال‌ها را از کجا آوردی؟ در چه مصرفی خرج کردی؟ در روایت دیگر این جمله را اضافه دارد که «و عن حبنا اهل‌البیت»، از حب ما اهل‌بیت هم سؤال می‌شود.
«فقال رجعل من القوم»، شخصی برخاست و سؤال کرد: نشانه دوستی شما چیست؟ «و ما علامة حبکم یا رسول الله؟ فقال: محبة هذا ووضع یده علی رأس علی بن أبی‌طالب(ع)»، پیامبر اکرم (ص) دست بر سر امیرالمومنین(ع) نهادند و فرمودند: محبت ایشان.
پاسخ با نقل قول
