6- ترجیح زندان بر ارتکاب گناه:

یوسف (علیه‌السلام) تحمل زندان و مشقت را بر خدشه دار شدن معنویت و سقوط در دام گناه ترجیح داد. (یوسف) گفت: پروردگارا! زندان نزد من محبوب‌تر است از آنچه این‌ها مرا به سوی آن می‌خوانند! و اگر مکر و نیرنگ آن‌ها را از من باز نگردانی، به سوی آنان متمایل خواهم شد و از جاهلان خواهم بود”‌.[یوسف، 33]



7- استفاده از فرصت‌ها برای ارشاد بندگان به سوی خدا:

گرچه یوسف (علیه‌السلام) با رنج‌ها و مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کرد، ولی هرگز حتی در زندان دست از تبلیغ نکشید. از آن جا که دوستان زندانیش را یاد می‌داد که آزادی واقعی، آزادی تحت لوای توحید و بندگی خداوند واحد است. یوسف (علیه‌السلام) آن‌ها را به سوی خدای یکتا راهنمایی نموده و خدایان دروغین را نفی نموده است: ”ای دوستان زندانی من! آیا خدایان پراکنده بهترند، یا خداوند یکتای پیروز”‌؟[همان ، 39]

8- دفاع از خود در مواجهه با تهمت‌ها:

یوسف (علیه‌السلام) به ما می‌آموزد در صورتی که انسان با تهمت باطل مواجه شد حق دفاع دارد و باید از خود دفاع کند، هم چنان که خداوند از ایشان نقل می‌کند: ”‌ (یوسف) گفت: او مرا با اصرار به سوی خود دعوت کرد”‌.[همان ، 26]

9- تلاش و گرفتن اقرار از دشمن برای اثبات بی گناهی:

از جمله درس‌هایی که از داستان یوسف (علیه‌السلام) می‌گیریم این است که او نه تنها ماندن در زندان را ترجیح داد و گذشت عزیز مصر را رد کرد، بلکه او (علیه‌السلام) تأکید داشت که قبل از آزادی از همسر عزیز و سایر زنان اقرار بر بی گناهی و پاک دامنی خویش بگیرد.
قرآن چنین می‌فرماید: " پادشاه گفت: او را نزد من آورید! ولی هنگامی که فرستاده او نزد وی[ یوسف] آمد گفت: به سوی صاحبت بازگرد، و از او بپرس ماجرای زنانی که دست‌های خود را بریدند چه بود؟ که خدای من به نیرنگ آن‌ها آگاه است”‌.[همان ، 50]