ترجمه خطبه :
ستایش مخصوص خدایی است که سزاوار ستایش و مآل آن است. از آنِ اوست رساترین
ستایش و شیرین ترین آن و سعادت بخش ترین ستایش و سخاوت بار ترین و شریف
ترین آن و پاک ترین ستایش و بلند ترین آن و ممتاز ترین ستایش و
سزاوارترین آن.
یگانه و یکتای بی نیازی که همه نیازمندان و گرفتاران آهنگ او نمایند. نه
پدری دارد و نه فرزندی. شاهان را به حکمت و آزمون مسلّط ساخت وبه تاختن
واداشت.
و ستمکاران و متجاوزان راهلاکت نمود و کنارشان افکند. و سجایای بلند را به
خلایق رسانید و شرافت بخشید. و آسمان را بالا برد و بلند گردانید. بستر
زمین را گشود و گسترش داد و محکم نمود و گسترده ساخت. آن را امتداد داد و
هموار کرد و برای زندگی آماده و مهیّا فرمود. آب و مرتعش را به شما
ارزانی داشت. تعداد اقوام را برای زندگی آماده و مهیّا فرمود. آب و مرتعش
را به شما ارزانی داشت. تعداد اقوام را برای زندگی در آن به درستی. و
حکمت مقرّر فرمود و بر شماریکایک آنان احاطه یافت. و نشانه های بلند
هدایت مقرّر فرمود و آنها را بر افراشته و استوار ساخت