موضوع: خطبه بدون نقطه از حضرت علی علیه السلام

خطبه بدون نقطه از حضرت علی علیه السلام

این خطبه در عین برخورداری از نظم و زیبایی در متن از معانی و معارف
والا برخوردار است


امير مؤمنان على عليه السلام خطبه بدون نقطه را نيز،پس از مذاکره اصحاب در
اين باره،بدون درنگ به ايراد آن پرداخته و فرمودند!

«الحمد لله اهل الحمد و ماواه،و له اوکد الحمد و احلاه،و اسعد الحمد و
اسراه،و اطهر الحمد و اسماه،و اکرم الحمد و اولاه.

الواحد الاحد الصمد لا والد له و لا ولد.سلط الملوک و اعداها و اهلک
العداة و ادحاها،و اوصل المکارم و اسراها،و سمک السماء و علاها،و سطح
المهاد و طحاها،و اعطاکم ماءها و مرعاها،و احکم عدد الامم و احصاها،و عدل
الاعلام و ارساها.

الا له الاول لا معادل له،و لا راد لحکمه لا اله الا هو الملک السلام
المامول کرمه.

علمکم کلامه و اراکم اعلامه،و حصل لکم احکامه،و حلل حلاله و حرم حرامه،و
حمل محمدا الرسالة،و رسوله المکرم المسود المسدد الطهر المطهر،اسعد الله
الامة،لعلو محله،و سمو سؤدده و سداد امره و کمال مراده.

اطهر ولد آدم مولودا،و اسطعهم سعودا،و اطولهم عمودا،و ارواهم عودا،و اصحهم
عهودا،و اکرمهم مردا و کهولا.صلاة الله له و لآله الاطهار،مسلمة مکررة
معدودة و لآل ودهم الکرام،محصلة مرددة مادام للسماء امر مرسوم و حد
معلوم.

ارسله رحمة لکم،و طهارة لاعمالکم،و هدوء دارکم،و دحور عارکم،و صلاح
احوالکم،و طاعة لله و رسله،و عصمة لکم و رحمة.

اسمعوا له،و راعوا امره،و حللوا ما حلل،و حرموا ما حرم،و اعمدوا رحمکم
الله لدوام العمل،و ادحروا الحرص و اعدموا الکسل،و ادروا السلامة و حراسة
الملک و روعها،و هلع الصدور و حلول کلها و همها.

هلک و الله اهل الاصرار،

و ما ولد والد للاسرار،کم مؤمل امل ما اهلکه،و کم
مال و سلاح اعد صار للاعداء عده و عمده.

اللهم لک الحمد و دوامه،و الملک و کماله،لا اله الا هو،وسع کل حلم حلمه،و
سدد کل حکم حکمه،و حدر کل علم علمه.

عصمتکم و لواکم و دوام السلامة اولاکم،و للطاعة سددکم،و للاسلام هداکم،و
رحمکم و سمع دعائکم و طهر اعمالکم و اصلح احوالکم.

و اساله لکم دوام السلامة،:و کمال السعادة،و الآلاء الدارة،و الاحوال
السارة،و الحمد لله وحده.» (1)


اين خطبه نيز از مراتب علمى و فکرى مولاى متقيان حکايت دارد،که بدون
تامل،پس از صحبت اصحاب به ايراد آن پرداخته،و در مورد توحيد و نبوت و
صفات الهى،و سنت و سيره رسول خدا صلى الله عليه و آله مى‏باشد،و جامعه
اسلامى را به تبعيت از آن حضرت و خود سازى دعوت مى‏فرمايند.

ترجمه خطبه :

ستایش مخصوص خدایی است که سزاوار ستایش و مآل آن است. از آنِ اوست رساترین
ستایش و شیرین ترین آن و سعادت بخش ترین ستایش و سخاوت بار ترین و شریف
ترین آن و پاک ترین ستایش و بلند ترین آن و ممتاز ترین ستایش و
سزاوارترین آن.

یگانه و یکتای بی نیازی که همه نیازمندان و گرفتاران آهنگ او نمایند. نه
پدری دارد و نه فرزندی. شاهان را به حکمت و آزمون مسلّط ساخت وبه تاختن
واداشت.

و ستمکاران و متجاوزان راهلاکت نمود و کنارشان افکند. و سجایای بلند را به
خلایق رسانید و شرافت بخشید. و آسمان را بالا برد و بلند گردانید. بستر
زمین را گشود و گسترش داد و محکم نمود و گسترده ساخت. آن را امتداد داد و
هموار کرد و برای زندگی آماده و مهیّا فرمود. آب و مرتعش را به شما
ارزانی داشت. تعداد اقوام را برای زندگی آماده و مهیّا فرمود. آب و مرتعش
را به شما ارزانی داشت. تعداد اقوام را برای زندگی در آن به درستی. و
حکمت مقرّر فرمود و بر شماریکایک آنان احاطه یافت. و نشانه های بلند
هدایت مقرّر فرمود و آنها را بر افراشته و استوار ساخت

معبود نخستین که نه او را هم طرازی است و نه حکمش را مانعی. خدایی نیست جز
او، که پادشاه است و مایۀ سلامت، صورتگر است و دانا، فرمانروا و مهربان،
پاک و بی آلایش. فرمانش ستوده است و حریم کویش آباد به توجّه پرستندگان و
نیازمندان است و سخایش مورد امید.

کلامش را به شما آموخت و نشانه هایش را به شما نمایاند. و احکامش را
برایتان دست یافتنی نمود. آنچه روا بود حلال و آنچه در خور ممنوعیت بود،
حرام شمرد.

بار رسالت را بر دوش محمّدصلّی الله علیه و آله افکند. همان رسول گرامی که
بدو سروری و درستی در گفتار و کردار و رفتار ارزانی شده، پاک و پیراسته
است.

خداوند این امّت را به خاطر برتریِ مقام و بلندیِ شرف و استواری دین او و
کامل بودنِ آرمانش سعادت بخشید. او بی آلایش ترین فردِ از آدمیان در
هنگامه ولادت و فروزنده ترین ستاره یمن و سعادت است. او بلند پایه ترین
آنان در نیاکان است و زیباترین آنها در نسل و شاخسار

و درست پیمان ترین
و کریم ترین آنان است در نوجوانی و بزرگسالی.

درود خداوند از آن او و خاندان پاکش باد، درودی خالص و پی در پی و مکرّر
برای آنان و برای دوست داران بزرگوارشان، درودی ماندگار و پیوسته، برای
همیشه تا وقتی که برای آسمان حکمی مرقوم است و نقشی مقرّر.

>او فرستاد تا تا برایتان رحمتی باشد و مایه پاکیزگی اعمالتان و آرامش سرای
زندگی شما و بر طرف شدن نقاط ننگ و شرم آور کارتان. و تا مایه صلاح
حالتان باشد و اطاعت شما از خدا و رسولانش و موجب حفظ شما و رحمتی بس
بزرگ و فراگیر.

ز او فرمان برید و بر دستورش مواظبت ورزید. آنچه را حلال دانست، حلال و
هر چه را حرام داشت حرام بشمارید. خدایتان رحمت کند؛ آهنگ کوششی پیوسته
نمایید و آزمندی را از خود برانید و تنبلی را وا نهید. رسم سلامت و حفظ
حاکمیّت و بالندگی آن را و آنچه را که موجب دغدغه سینه ها و تشویش دلها و
روی کردِ درماندگی و پریشانی به سوی به آنهاست