«باستانى» يعنى اين‌كه همه‌ى اين جشن‌هاى دوره‌ى سال - مثل جشن «نوروز»، يا جشن «مهرگان»، يا جشن‌هاى ديگرى نظير «خردادگان»، «مردادگان» و جشن‌هاى گوناگونى كه قبل از اسلام بوده است - در خدمت حكومت‌هاى استبدادى و سلطنت‌هاى پوسيده‌ى دوران جاهليت ايران بود! محتواى نوروز، محتواى مردمى و خدايى نبود؛ توجّه و ارادت به حضرت حق در آن نبود؛ جهات عاطفى و انسانى و مردمى در نوروز نبود! ملت ايران نوروز را نگه داشتند؛ اما محتواى آن را عوض كردند. اين محتواى امروز نوروز ايرانى، غير از محتواى باستانى است.
نوروز براى ملت ما، امروز عبارت است از اوّلاً : توجّه مردم به خدا. اوّلِ تحويلِ سال كه مى‌شود، مردم دعا مى‌خوانند، «يا محوّل الحول والاحوال» مى‌گويند، آغاز سال را با ياد خدا شروع مى‌كنند، توجّه خود را به خدا زياد مى‌كنند. اين، ارزش است. ثانياً نوروز را بهانه‌اى براى ديد و بازديد و رفع كدورت‌ها و كينه‌ها و محبّت به يكديگر قرار مى‌دهند. اين همان برادرى و عطوفت اسلامى و همان صله‌ى رحم اسلام است؛ بسيار خوب است. ضمناً نوروز را بهانه‌اى براى زيارت اعتاب مقدّسه قرار مى‌دهند؛ به مشهد مسافرت مى‌كنند - كه هميشه يكى از پرجمعيت‌ترين اوقات سال در مشهد مقدّس، اوقات عيد نوروز بوده است - اين بسيار خوب است.
پس مى‌بينيد كه نوروز را نگه داشتند، محتواى آن را كه غلط بود، به محتواى صحيح و درست تبديل كردند. اين هنر ملت ايران و ذوق و سليقه‌ى ايرانى مسلمان است. ما عيد نوروز را از ديدگاه كسانى كه با اسلام سر و كار دارند، تأييد مى‌كنيم. عيد نوروز، چيز خوبى است. وسيله‌اى است كه با آن دل‌ها شاد مى‌شود، انسان‌ها با يكديگر ارتباط برقرار مى‌كنند، صله‌ى رحم و صله‌ى احباب مى‌كنند؛ چون دوستان و رفقا هم مثل ارحام، احتياج به صله دارند. انسان بايد با ارحام صله كند، بايد با دوستان و رفقا هم صله كند؛ يعنى ارتباط برقرار كند. اين، ارتباط عيد نوروز است كه بسيار خوب است.
پاسخ با نقل قول
