بسیاری اوقات علت تهییج نشدن اراده ما به طرف انجام کار این است که آثار و نتایج فراوان آن را نمی‌دانیم یا اطلاع کافی و کاملی نداریم و با کم‌ترین اطلاعات انجام آن را اراده می‌کنیم؛ ولی وقتی با سختی‌های آن رو به رو می‌شویم در انجام آن سستی می‌کنیم؛ از این رو هم قبل از عمل باید آگاهی کامل را کسب کنیم و هم در طول انجام آن، باید اطلاعات قبلی را با خود مرور و تداعی و آن را تکمیل کنیم.
در همین راستا از امیر مؤمنان علی علیه‌السلام حکایت شده است: «من الحزم قوة العزم»۸؛ «قوت اراده‌ها از دوراندیشی در کارها نشأت می‌گیرد».
* خودباوری و اعتماد به نفس
یکی از عوامل ضعف اراده، ضعیف و ناتوان پنداشتن خود و کارها را بزرگ‌تر از خود دانستن است. هرچه انسان توانایی‌ها و استعدادهای خود را بهتر بشناسد و بهتر معنای خلیفة الله بودن خود را درک کند، احساس قدرت بیشتری می‌کند و خود را برای اراده کردن امور بزرگ آماده‌تر می‌بیند.
* مثبت اندیشی
یکی از موانع شکل‌گیری اراده‌های بزرگ، روحیه یأس و ناامیدی و توجه بیش از حد به مشکلات و کم‌توجهی به داشته‌ها و توانایی‌ها است، خداوند با قدرت بی‌انتهای خود، فرموده است: «هر کس بر
من توکل کند، او را کفایت می‌کنم»۹ و نیز: «ما انسان‌ها را در رسیدن به مقاصد خود یاری
می‌کنیم»۱۰، همچنین فرموده است: «من نزد گمان بنده مؤمن به خود هستم، اگر او به من
خوش گمان باشد که کمکش می‌کنم؛ پس یاری‌اش می‌کنم و اگر او گمانش این باشد که
کمکش نمی‌کنم، پس من هم او را رها می‌کنم»۱۱
پی نوشت:
8 غررالحکم، ص ۴۷۶٫
۹٫ سوره طلاق: ۳٫
۱۰٫ سوره اسراء: ۲۰٫
۱۱٫ کافی، کلینی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ ش، ج ۲، ص ۷۲
پاسخ با نقل قول
