بنابراين هدف اصلى ازدواج انسان را در اين برنامه بايد جستجوكرد. هدف ازدواج يك انسان ديندار بايد اين باشد كه با تعاون و همكارى‏ همسرش بتواند نفس خويش را از گناهان و بدي‌ها و اخلاق زشت تهذيب‏ نمايد و با عمل صالح و اخلاق نيك پرورش دهد تا به مقام شامخ انسانيت ‏و تقرب به خدا نائل گردد. و همسر شايسته و خوب و موافق براى رسيدن ‏به چنين هدف مهمى ضرورت دارد.
دو انسان مؤمن كه با ازدواج تشكيل خانواده مي‌دهند، از انس و محبت و آرامش و كاميابي‌هاى مشروع جنسى برخوردار مي‌شوند، و در نتيجه از انحراف و تمتعات غير مشروع و راه يافتن به مراكز فساد و اعتيادهاى خطرناك و ولگردي‌ها و شب‌نشيني‌هاى خانمانسوز محفوظ و در امان خواهند بود. و به همين جهت پيامبر اكرم و ائمه اطهار عليهم السلام ‏نسبت‏ به ازدواج بسيار تاكيد نموده‏اند. رسول خدا فرمود: هر كس كه ازدواج كند نصف دينش را حفظ نموده است.
وجود همسر ديندار و موافق (چه زن چه مرد) در امكان انجام‏ وظيفه و عمل به واجبات و مستحبات و ترك محرمات و مكروهات، و تخلق به اخلاق نيك و اجتناب از اخلاق زشت، نقش بسيار مهمى را ايفا مي‌كند. اگر زن و شوهر هر دو ديندار و در طريق پرورش و تزكيه نفس‏ باشند، در پيمودن اين راه دشوار نه تنها مانع نخواهند بود بلكه تعاون و تشويق خواهند داشت. مگر يك نفر مجاهد فى سبيل الله بدون تاييد و توافق همسرش مى‏تواند در ميدان جهاد خوب بجنگد و حماسه آفرينى كند؟
مگر انسان، بدون توافق همسرش مى‏تواند در كسب و كار و تحصيل اموال‏ همه جهات شرعى و اخلاقى را رعايت كند، حقوق واجب مالى را بپردازد، از اسراف و تبذير اجتناب نمايد، و مازاد مخارج ضرورى خويش را در امور خيريه انفاق كند؟