ازدواج براى انسان يك نياز طبيعى است و فوائد مهمى را در بردارد كه اهم آن‌ها عبارت است از:
1-نجات از سرگردانى و بى‏پناهى و تشكيل خانواده

دختر و پسرى كه ازدواج نكرده‏اند به‌ منزله كبوترانى بى‏آشيانه هستند، كه به‌وسيله‏ ازدواج خانه و آشيانه و پناهگاه مى‏يابند. شريك در زندگى و مونس و محرم راز و غمخوار و مدافع و كمك به‌دست مى‏آورند.
2- توليد و تكثير نسل

به‌وسيله ازدواج انسان فرزند پيدا مي‌كند. وجود فرزند ثمره ازدواج و باعث تحكيم بنياد خانواده و آرامش و دلگرمى ‏زن و شوهر مي‌باشد. و به‌همين جهت در قرآن و احاديث نسبت ‏به ازدواج تاكيدات‏ فراوانى به عمل آمده است. از باب نمونه؛ خدا در قرآن مى‏فرمايد: و از آيات‏ خدا اين است كه براى شما همسرانى را آفريد تا با آن‌ها انس بگيريد. رسول‏ خدا فرمود: در اسلام بنائى بر پا نشده كه بهتر از تزويج ‏باشد.

مطالب مذكور آثار و منافع دنيوى ازدواج بود، كه‏ حيوانات نيز برخى از آن‌ها را دارند. اين قبيل امور را نمى‏توان هدف اصلى ‏ازدواج انسان به اعتبار اين‌که انسان است، محسوب داشت. انسان در اين‏ جهان نيامده تا مدتى بخورد و بياشامد و بخوابد و شهوترانى و لذت‌جوئى‏كند آن‌گاه بميرد و نابود شود. مقام انسان عالى‏تر از اين‌هاست. انسان آمده تا با علم و عمل و اخلاق نيك نفس خويش را پرورش دهد و در راه كمال و صراط مستقيم انسانيت‏ سير و صعود كند تا به مقام خوب پروردگار جهان‏ نائل گردد. انسان موجودى است عالى كه با تهذيب و تزكيه نفس و اجتناب ‏از بدي‌ها و پرورش فضائل و مكارم اخلاق و انجام كارهاى نيك، مى‏تواند به مقام شامخى نائل گردد كه فرشتگان بدان مقام راه ندارند. انسان ‏موجودى است جاودانه و در اين جهان آمده تا با راهنمائي‌هاى پيامبران و به‌كار بستن قوانين و برنامه‏هاى دين، سعادت دنيا و آخرت خويش را تامين ‏كند و در جهان آخرت، در جوار حق، در خوشى و آسايش تا ابد زندگى‏ نمايد.