اما گروه دوم و اصلى، ملتهايند. ملتها چه مىخواهند؟! نظرسنجىهاى مكّرر آمريكايىها در مصر و اكثر كشورهاى اسلامى، واقعيت را به آنها گفته است. از 2003 تا 2008 ميزان گرايش به مسجد و شعائر اسلامى، از جمله حجاب و پوشش زنان، بين 40% تا 75% در ملتها از مصر و اردن تا تركيه و مالزى و... افزايش يافته و ميزان نفرت از آمريكا با ميانگين 85% در كشورهاى اسلامى و عربى بالا رفته و بويژه پس از ديدن پيروزى جوانان حزبالله و حماس در جنگهاى 33 روزه و 22 روزه و شكست و خروج آمريكا بدون هيچ دستاوردى در عراق، اميد به پيروزى و آينده، در جوانان عرب، مضاعف شده است. شخصيتهاى محبوب ميان جوانان مصر، مجاهدان ضدّصهيونيستى مسلمان بودهاند.
نفرت از صهيونيزم، توجه به قضيهی فلسطين و عزّتطلبى اسلامى، از شاخصهاى اصلى ملتهاست. در انتخابات اخير 75% مردم مصر به شعارهاى اسلامى رأى دادند. در تونس نيز اكثريت، همين پرچم را بالا بردند. در ليبى، اين درصد، اگر بالاتر نباشد، پائينتر نيست. مردم از نمايندگانشان و از حكومتهاى جديد، براى آينده نيز همينها را مىخواهند. مردم، مصر عزيز و محترم و آزاد را مىخواهند. مصر كمپديويد را نمىخواهند، مصر فقير و وابسته را نمىخواهند، مصر تحت فرمان آمريكا و متحد اسرائيل را نمىخواهند، مصر متحجّر و افراطى و نيز مصر غربگرا و لائيك و وابسته را نمىخواهند. مصر آزاد، عزيز، اسلامى و مترّقى، مطالبه اصلى مردم و جوانان است و بدنبال درگيرى نيستند. بدنه ارتش مصر با مردم است و كسانى در داخل و خارج مصر مىخواهند ارتش را در آينده با مردم درگير كنند و همه بايد مراقب باشند. بدنه ارتش مصر، نفوذ آمريكا و دوستان اسرائيل را برنخواهد تابيد.
همچنين وقتى از اسلامگرايى در مصر يا تونس و ليبی، سخن مىرود، اسلام رسولالله(ص) است كه در مدينه، سايه رحمت و امنيت بر سر اهل ذمّه از مسيحى و يهودى ... گسترد و سخن از اسلام به معنی دعوت به جنگ دينى ميان خداپرستان و يا جنگ مذهبى و فرقهاى ميان مسلمانان نيست. مصر، مصر مجمع تقريبمذاهب اسلامى و شيخ شلتوت است.