
- معاد در قرآن
-
RE: معاد در قرآن
علم منطق را كه وسيله اى است براى شناخت قضاياى صحيح از باطل «علم ميزان» مى نامند، در كشف مقدار هوش و حافظه و علوم و اطلاعات افراد از آزمون هاى كتبى و شفاهى استفاده مى كنند و آنها را ميزانِ كشف واقع مى نامند، و امور ديگرى از اين قبيل. بنابراين در صدق ميزان ضرورتى ندارد حتماً مادى باشد.
چنان كه در ميزان قيامت همين گونه است. چون وسيله اى است براى شناخت ايمان و اصول عقايد، اخلاق نيك و زشت، عمل هاى صالح و ناصالح نمى تواند يك امر دنيوى و جسمانى باشد.
آيا نماز، روزه، اخلاص، تقوا، ايمان، راستگويى، امانتدارى را مى توان با ترازوهاى دنيوى سنجيد؟ شخصى به امام صادق عليه السلام عرض كرد: «آيا در قيامت عمل هاى بندگان توزين نمى شود؟ فرمود: نه. چون عمل كه جسم نيست، آنچه مورد سنجش قرار مى گيرد صفت (اثر) عمل هاست. كسى نياز به توزين دارد كه از تعداد و مقدار سنگينى و سبكى آنها بى اطلاع باشد. در حالى كه چيزى بر خدا پوشيده نيست. همان شخص عرض كرد: پس ميزان اعمال چه معنا دارد؟ فرمود: يعنى در محاسبه و پاداش عمل عدالت رعايت مى شود. عرض كرد: پس معناى اين آيه: «فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوازِينُهُ» چيست؟ فرمود: يعنى اعمال نيك او زيادتر باشد.» (1)
***
1. بحارالأنوار، ج7، ص248: «سأل الزنديق أباعبداللّه عليه السلام فقال: أو ليس توزن الأعمال؟ قال: لا، إنّ الأعمال ليست بأجسام و إنّما هي صفة ما عملوا و إنما يحتاج إلى وزن الشيء من جهل عدد الأشياء و لا يعرف ثقلها و خفّتها، و إنّ الله لا يخفى عليه شيء، قال: فما معنى الميزان؟ قال: العدل، قال: فما معناه في كتابه «فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوازِينُهُ» قال: فمن رجّح عمله».
-
مجوز های ارسال و ویرایش
- شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
- شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
- شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
- شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
-
مشاهده قوانین
انجمن