4.گناه و معصیت و نافرمانى خداوند متعال از عوامل اصلى عدم موفقیت و استرس های روحی مومنین است .گناه یعنى خارج شدن از مسیر خداوند و خدایی شدن انسان. گناه به معناى برآشفتن و تیره ساختن درون و باطن است. روح آدمى با رسیدن به ساحل پاکى و اجتناب از گناهان، به قرار و آرامش مى‏رسد؛ چون روح با طهارت، سنخیت دارد و با گناه ناسازگار است. از این رو، گناه قرار را از انسان مى‏گیرد.

شرایط ذهنى گنهکار عبارت است: از داشتن روح تمرّد، طغیان، قانون‏شکنى و عدم اهتمام به حقوق خدا و خلق. چنین روحى جز با ترک گناه به آرامش دست نخواهد یافت.

5. همواره به آرمان‏هاى دست نیافتنى نیندیشید بلکه موفقیت‏هاى خود را نیز در نظر گیرید.

6. خواست‏ها و تمایلات خود را در سطح توانایى‏ها و «امکانات»، تنزل دهید.

7. نشاط خود را همواره حفظ کنید و هرگز خود را ضعیف به حساب نیاورید . با افراد شاد، خوش بین و امیدوار مجالست داشته باشید و از روحیه آنان الهام بگیرید.