از پروردگار خود آمرزش بطلبید؛سپس [با ایمان ناب و عمل صالح] به سوی‌او باز‌گردید تا شما را تا مدّت معینی [از مواهبِ زندگی این جهان] به خوبی بهره‌مند سازد و به هر صاحب فضیلتی، به مقدارِ‌فضیلتش ببخشد.
نخست باید در نظر داشت که خداوند، زندگانی دنیایی ما را به شیوه ای طراحی نموده است که در بیشتر موارد، کارها بر اساس روال طبیعی و عرفی آن پیش رفته و هر هدفی، با کمک اسباب و وسایل عادی آن، به دست می آید،[1] هرچند بر ارتباط دائم با خداوند و درخواست کمک از او تأکید فراوانی شده است، اما این بدان معنا نیست که ما بدون طی نمودن روند طبیعی کارها و تنها با استفاده از ذکر و دعا بخواهیم به هدف دلخواه خود دست یابیم.
بر این اساس، برای هر کار مهمی؛ از جمله هم کاری با افراد و رسیدن به سرمایه و ثروت، ابتدا باید جوانب آن کار و نوع همکاری را دقیقاً بررسی نموده، و از انطباق آنها با موازین دینی و اسلامی مطمئن شویم؛ زیرا در غیر این صورت و اگر تلاش در راه کسب ثروت، از طریق نامشروع بوده و یا آن که اشخاصی که قصد هم کاری با آنان را داریم، از فعالیت های ما جهت مقاصد و اهداف نامشروع خود استفاده نمایند، از پایه و اساس نباید به دنبال چنین هم کاری ها و چنین ثروت هایی باشیم، اما اگر نگرانی ما از جهت منطبق بودن با شرع برطرف شد، در مرحله بعد باید در مورد مزایا و معایب دنیوی آن نیز اندیشیده و با درخواست خیر و برکت از خداوند و نیز مشورت با افراد خبره و صاحب نظر و استفاده از تجربیات آنان، به نتیجه مشخصی برسیم؛ زیرا به دلیل فرموده پیامبر اکرم (ص) خطاب به امیر المؤمنین(ع)، هر کس از خداوند طلب خیر نماید، دچار حیرت و تردید نشده و هر کس از مشورت دیگران بهره گیرد، پشیمان نخواهد شد.[2]
بنابر این، انسان های با ایمان، در انجام هر فعالیتی که پیش رو دارند، باید به چهار اصل اساسی و عمده توجه نمایند:
1- توکل بر پروردگار و درخواست خیر از او
2-دقت در انطباق آن فعالیت با موازین دینی
3- بهره برداری از مشورت با دیگران
4- رسیدن به یک نتیجه مشخص، با استفاده از قدرت تفکر و عقلی که خداوند در انسان ها به امانت گذاشته است.
پاسخ با نقل قول
