1- در محضر علی علیه السلام کسی جمله ی « اَستَغفِرُوااللهَ رَبّی وَ اَتُوبُ اِلَیهِ» را بر زبان آورد، آن حضرت فرمودند: مادر به عزایت بنشیند آیا می دانی که استغفار چیست؟ استغفار مرتبه ی بلند پایگان است،این کلمه دارای شش معنی است : نخست آنکه آدمی از کار و کرده ی خود پشیمان شده باشد ،دوم آنکه مصمم شود که دیگر به کردار بد گذشته باز نگردد ، سوم آنکه حقوقی که از مردم بر ذمّه دارد ادا کنـــــد و پاک و صاف به ملاقات خداوند رود،چهارم آنکه واجباتی که عمل نکرده و تباه و ضایع ساخته بنحو شایسته به انجام رساند، پنچم آنکه گوشتی که از حرام بر بدن تو روییده باشد با ریاضت وعبادت مانند روزه و بیداری شب ،آن را آب کنی تا مجدداً گوشت برویدو ششم به جسم و بدن خود سختی عبـــادت را بچشانی چنانکه به او شیرینی گناه و معصیت را چشانده ای.استغفار و توبه
2- امام علی علیه السلام فرمودنـــد: دو چیز در زمین امان از عذاب خداوند بود یکی از آن دو برداشته شد، پس دیگری را در یابید و بدان چنگ زنید ، امّا آن امانی که برداشته شد رسولخدا صلی الله علیه وآله وسلّم بود وامان باقی مانده استغفار کردن است.
3- امام علی علیه السلام فرمودند: در شگفتم از کسی که می تواند استغفار کند و ناامید است.
4- امام علی علیه السلام فرمودند: عمری که خدا از فرزند آدم پوزش را می پذیرد شصت سال است.
5- پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله وسلّم فرمودند: توبه کار سه علامت دارد: اول از گناه دوری جوید، دوم در طلب علم بکوشد و سوم به گناه سابق بر نگردد چنانکه شیر به پستان بر نگردد.
6- زراره گوید: شنیدم از حضرت صادق علیه السلام که فرمودند:بنده چون گناهی کنداز بامداد تا شب مهلت دارد پس اگر آمرزش خواست بر او نوشته نشود.
7- امام صادق علیه السلام فرمودند: هر کس گناهی کند هفت ساعت از روز درباره آنها به او مهلت دهند ، پس اگر سه بار گفت: «اَستَغفِرُوااللهَ الَّذی لَا اِلهَ اِلاَّ هُو اَلحَیِّ القُیُّوم» آن گناه بر او نوشته نشود.
پاسخ با نقل قول
