گاهی امتحان، با عقوبت و گاه با نعمت همراه است. یعنی گاهی انسان، توسط خوشی‎ها و شادی‎ها امتحان می‎شود و گاهی توسط غم و اندوه. گاه توسط شفا گرفتن از بیماری و گاه به واسطه رحلت و از دست دادن عزیزان. بهرحال انسان به انحاء مختلف مورد امتحان قرار می‎گیرد.

اما این سوال همیشه مطرح است که از کجا متوجه شویم که مشکلات و ناملایماتی که بر ما وارد می‎شود؛ امتحان است یا عقوبت؟!

و یا به عبارتی دیگر از کجا دریابیم که موارد پیش آمده، از سوی خدا، یا از طرف خود ما است؟!

چرا که گاهی ما در انتساب این ناملایمات و مشکلات به خداوند، اشتباه می‎کنیم. در بین مردم این جمله معروف است که وقتی برای کسی مشکلی پیش می‎آید به او می‎گویند که خواست خدا بوده، خدا اینطور مقدر کرده و غیره. حال آن که اینطور نیست چرا که در مواردی، مشکلاتی که پیش می‎آید، نتیجه اعمال خود ما است و ربطی به خدا ندارد که عادت کرده‎ایم همه مشکلات را به تعبیری به گردن خدا می‎اندازیم. خدای متعال در قرآن کریم می‎فرماید: