بر اساس آیات درمی‎یابیم بین اعمال آدمى و نظام عالم، ارتباطى خاص برقرار است. به طورى كه اگر جوامع بشرى عقائد و اعمال خود را بر طبق آنچه كه فطرت اقتضاء دارد وفق دهند، خیرات به سویشان سرازیر و درهاى بركات به رویشان باز می شود، و اگر در این دو مرحله به فساد بگرایند، زمین و آسمان هم تباه مى‏شود و زندگیشان را تباه مى‏كند. و این سنت الهى است.

در نهایت این که گناهان ، هم آثار دنیوی و هم اخروی دارند و این بلایا آثار سوء دنیایی گناهان است. ولیکن بعضى از آن آثار، به گناه کننده اصابت مى‏كند و بعضى بخشوده مى‏شوند و به خاطر عواملى از قبیل صله رحم، صدقه، دعاى مؤمنین، توبه و امثال آن - كه در روایات آمده - آثار آنها از گناه کننده برمى‏گردد.(3)


پی‎نوشت‎ها:

1- شوری، 30 .

2- مفردات راغب، ماده " قدر" .‌

3- برگرفته از تفسیر المیزان ذیل آیه شریفه .

منبع: گروه دین و اندیشه سایت تبیان