يادداشتی درباره مناجات شعبانيه‏

يادداشت حضرت آيت‏الله خامنه‏اى درباره مناجات شعبانيه‏
18/ 05/ 1388

بسم اللّه الرحمن الرحيم‏

دعا، وسيله‏ى مؤمن و ملجأ مضطر و رابطه‏ى انسان ضعيف و جاهل با منبع فياض علم و قدرت است، و بشر بى‏رابطه‏ى روحى با خدا و بدون عرض نياز به غنى بالذات، در عرصه‏ى زندگى سرگشته و درمانده و هدر رفته است؛ «قل ما يعبؤا بكم ربّي لو لا دعاؤكم» 1.

بهترين دعا آن است كه از سر معرفتى عاشقانه به خدا و بصيرتى عارفانه به نيازهاى انسان انشا شده باشد، و اين را فقط در مكتب پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله و سلّم) و اهل بيت طاهرين او- كه اوعيه‏ى علم پيامبر (ص) و وراث حكمت و معرفت اويند- مى‏توان جست.

ما بحمد اللّه ذخيره‏اى بى‏پايان از ادعيه‏ى مأثوره‏ى از اهل بيت (عليهم‏السّلام) داريم كه انس با آن، صفا و معرفت و كمال و محبت مى‏بخشد و بشر را از آلايشها پاكيزه مى‏سازد.

مناجات مأثوره‏ى ماه شعبان- كه روايت شده اهل بيت (عليهم‏السّلام) بر آن مداومت داشتند- يكى از دعاهايى است كه لحن عارفانه و زبان شيواى آن، با مضامين بسيار والا و سرشار از معارف عالى‏يى همراه است كه نظير آن را در زبانهاى معمولى و محاورات عادى نمى‏توان يافت و اساساً با آن زبان قابل ادا نيست. اين مناجات، نمونه‏ى كاملى از تضرع و وصف حال برگزيده‏ترين بندگان صالح خدا با معبود و محبوب خود و ذات مقدس ربوبى است. هم درس معارف است، هم اسوه و الگوى عرض حال و درخواست انسان مؤمن از خدا.

مناجاتهاى پانزده‏گانه كه از امام زين العابدين حضرت على بن الحسين (عليه‏السّلام) نقل شده، گذشته از خصوصيت بارز دعايى مأثور از اهل بيت (عليهم‏السّلام)، اين مزيت را داراست كه به مناسبت حالات مختلف مؤمن، مناجاتها را انشا فرموده است.

خداوند به همه توفيق استفاضه و خودسازى به بركت اين كلمات مبارك را عنايت فرمايد.
آمين.
_______________________________________________
1. قُلْ مَا يَعْبَؤُاْ بِكُمْ رَبِّى لَوْ لا دُعَاؤُكُمْ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزَاماً. بگو: اگر دعاى شما نباشد، پروردگار من براى شما وزن و ارزشى قائل نيست (زيرا سابقه‏ى خوبى نداريد). شما حقّ را تكذيب كرده‏ايد و به زودى كيفر تكذيبتان دامن شما را خواهد گرفت. سوره مباركه فرقان آيه 77

-پایان-