حقیقت اینه که توی برخی از جوامع ارزشهای واقعی و استعدادهای والای زن تحت الشعاع جنبه جنسی او قرار گرفته و زن شخصیت واقعی خودشو از دست داده و هرگونه توجهی به زن جنبه شهوانی و حیوانی پیدا کرده و خانواده ها به عنوان مهمرین نهاد پرورش فکری افراد، رو به سستی رفته.

اگه اندکی به حوادث پیرامون درست نگاه کنیم می بینیم که اکثر مزاحمت های خیابونی و تجاوز ها برای خانوم هایی پیش میاد که ظاهرشون تحریک کننده باشه و گویی خودشون با طرز لباش پوشیدنشون ابراز علاقه به مزاحمان می کنن.

وقتی پوشش زن مناسب نباشه، قدرت تخیل مردها زیاد میشه و تحریک ها افزایش پیدا می کنه و ناخودآگاه ارزش واقعی و انسانی زن جاش رو با ابزار بودن برای حیوانیت و شهوت رانی مردان عوض می کنه.

انسان باید آزاد باشه، از نظر روح و جسم .اما اون آزادی جسمی رو که موجب اسارت روح باشه هیچ عاقلی نمی پسنده.