دوّم- شگفتى خلقت فرشتگان:

سپس آسمان‏هاى بالا را از هم گشود، و از فرشتگان گوناگون پر نمود. گروهى از فرشتگان همواره در سجده‏اند و ركوع ندارند و گروهى در ركوعند و ياراى ايستادن ندارند و گروهى در صف‏هايى ايستاده‏اند كه پراكنده نمى‏شوند و گروهى همواره تسبيح گويند و خسته نمى‏شوند و هيچ گاه خواب به چشمشان راه نمى‏يابد، و عقل‏هاى آنان دچار اشتباه نمى‏گردد، بدن‏هاى آنان دچار سستى نشده، و آنان دچار بى خبرى برخاسته از فراموشى نمى‏شوند. برخى از فرشتگان، امينان وحى الهى، و زبان گوياى وحى براى پيامبران مى‏باشند، كه پيوسته براى رساندن حكم و فرمان خدا در رفت و آمدند.

جمعى از فرشتگان حافظان بندگان، و جمعى ديگر دربانان بهشت خداوندند. بعضى از آنها پاهايشان در طبقات پايين زمين قرار داشته، و گردن‏هاشان از آسمان فراتر، و اركان وجودشان از اطراف جهان گذشته، عرش الهى بر دوش‏هايشان استوار است، برابر عرش خدا ديدگان به زير افكنده، و در زير آن، بالها را به خود پيچيده‏اند. ميان اين دسته از فرشتگان با آنها كه در مراتب پايين‏ترى قرار دارند، حجاب عزّت، و پرده‏هاى قدرت، فاصله انداخته است. هرگز خدا را با وهم و خيال، در شكل و صورتى نمى‏پندارند، و صفات پديده‏ها را بر او روا نمى‏دارند، هرگز خدا را در جايى محدود نمى‏سازند، و نه با همانند آوردن، به او اشاره مى‏كنند.