حضرت در پاسخ علت حکم خویش فرمود:
اما الاول: فکان ذمیا فخرج عن ذمته لم یکن له حد الا السیف، و اما الثانی: فرجل محصن کان حده الرجم، و اما الثالث: فغیر محصن حده الجلد، و اما الرابع: فعبد ضربناه نصف الحد، و اما الخامس: مجنون مغلوب علی عقله؛
اما اولی چون ذمی و در پناه اسلام بود با این عمل شنیع خود از پناه اسلام خارج شد، حدی به غیر از شمشیر برای او نیست و محکوم به مرگ است؛ اما دومی مسلمانی بود که همسرش در اختیارش بود و زنا کرد حکم او سنگسار است؛ اما سومی مسلمانی بود که همسرش در اختیارش نبود، لذا حد او یک صد ضربه شلاق است؛ اما چهارمی چون عبد بود حد او نصف حد حر است یعنی پنجاه ضربه شلاق؛ و اما پنجمی دیوانه ای بود که عقلش نمی رسید، لذا حکم او تعزیر است.(۳).
و مواردی دیگر اصبغ از امام علیه السلام نقل حدیث کرده است که در این جا به نمونه های فوق بسنده نمودیم.پی نوشت:
۳) تهذیب الاحکام، ج ۱۰، ص ۵۰، حدیث ۱۸۸٫