احاديثى در فضيلت علماى شيعه‏

1- از پيامبر گرامى اسلام صلّى اللَّه عليه و آله روايت شده كه فرمود: ما در تبليغ دين خدا به زبان هفتاد پيامبر مجادله‏كننده‏ايم.

و امّا خبرهايى كه در فضل دانشمندان آمده از شمار خارج است، ولى ما متذكّر قسمتى از آنها مى‏شويم.

2- و از اين موارد روايتى است كه شيخ بزرگوار صدوق رحمه اللَّه به اسناد مذكور در متن از امام حسن عسكرى عليه السّلام از پدران گرامش از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله آورده كه فرموده:

«ناگوارتر از يتيمى فرد بى‏مادر و پدر، يتيمى آن كسى است كه از امامش دور افتاده، و توان وصول به او را ندارد، و پاسخ مسائل مورد نيازش را نمى‏داند، پس بدانيد كه شيعه ما داناى به علوم ماست، و افرادى كه- به دليل عدم ديدار- از علم ما بى‏خبر مانده‏اند همچون يتيمى در كنف حمايت ايشانند. بدانيد جايگاه كسى كه هدايت و ارشاد نموده و دستورات و شرائع ما را تعليم مى‏كند همراه ما در گروه انبياء در اعلى علّيين خواهد بود.

3- به سند مذكور در متن از أمير المؤمنين عليه السّلام نقل است كه فرموده: هر كه پيرو و شيعه ما بوده و عالم به دستورات ما باشد، و پيروان ضعيف و ناتوان ما را از تاريكى جهل و نادانى به نور علم و دانشى كه به او عطا نموده‏ايم خارج سازد، روز قيامت تاجى از نور بر سر دارد و تمامى اهل آن ساحت را روشن سازد، و نيز جامه‏اى دارد كه تمام دنيا با ذرّه‏اى از رشته و نخ آن برابرى نمى‏كند. سپس نداكننده‏اى فرياد برآورد: اى بندگان خدا اين فرد دانشمند، يكى از شاگردان علماى آل محمّد است!!.

و بدانيد افرادى كه در اين سرا با توسّل به نور دانش او از حيرت جهل و نادانى برون رفته‏اند در آن سرا نيز به كمك نور او از تمام عرصه‏ها به بهشت‏هاى دور رهنمون شوند. پس به هر كه در دنيا خيرى آموخته، و قفل جهل و نادانى از قلبش گشوده، يا شبهه‏اى را برايش روشن و آشكار ساخته، همه و همه را از آن عرصه‏ها خارج مى‏سازد.

4- به سند مذكور در متن از امام حسن عليه السّلام نقل است كه فرموده: فضيلت كسى كه يتيمى از آل محمّد را- كه از واليانش دور افتاده و گرفتار حيرت جهل شده- كفالت و سرپرستى كرده و از تاريكى جهل بيرون سازد و مشتبهات او را برطرف نمايد، همچون فضيلت خورشيد بر «سها»- كم‏سوترين ستاره- است.