(آيه 169)- «مگر به سوى دوزخ! و آنها براى هميشه در دوزخ مىمانند» (إِلَّا طَرِيقَ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها أَبَداً).
آنها بايد بدانند كه اين تهديد الهى صورت مىپذيرد، زيرا: «اين كار براى خدا آسان است و قدرت بر آن دارد» (وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيراً).
(آيه 170)- در آيات گذشته سرنوشت افراد بىايمان بيان شد، و در اين آيه دعوت به سوى ايمان آميخته با ذكر نتيجه آن مىكند، و با تعبيرات مختلفى كه شوق و علاقه انسان را برمىانگيزد همه مردم را به اين هدف عالى تشويق مىنمايد.
نخست مىگويد: «اى مردم همان پيامبرى كه در انتظار او بوديد و در كتب آسمانى پيشين به او اشاره شده بود با آيين حق به سوى شما آمده است» (يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ). سپس مىفرمايد: «اين پيامبر از طرف آن كس كه پرورش و تربيت شما را بر عهده دارد آمده است» (مِنْ رَبِّكُمْ).
بعد اضافه مىكند: «اگر ايمان بياوريد به سود شماست» به ديگرى خدمت نكردهايد، بلكه به خودتان خدمت نمودهايد (فَآمِنُوا خَيْراً لَكُمْ).
و در پايان مىفرمايد: «فكر نكنيد اگر شما راه كفر پيش گيريد به خدا زيانى مىرسد چنين نيست، زيرا خداوند مالك آنچه در آسمانها و زمين است مىباشد» (وَ إِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ).
به علاوه چون «خداوند، عالم و حكيم است» (وَ كانَ اللَّهُ عَلِيماً حَكِيماً) دستورهايى را كه به شما داده و برنامههايى را كه تنظيم كرده همگى روى فلسفه و مصالحى بوده و به سود شماست.
