لذّت و شادمانی روزه‌دار در گرو اخلاص است

حضرت آیت الله مظاهری خلقت انسان برای دست یابی به مقامات بلند الهی عنوان کرد و گفت: ولی از آنجا که برخی به این مسأله توجه ندارد، با غم و غصّه‌ از خداوند متعال گله و شکایت می‌کند و غافل از علّت خلقت و ارزش والای آن، می‌گوید ای کاش خداوند اصلاً من را خلق نکرده بود و من به دنیا نیامده بودم.

وی شکایت انسان از آفرینش خود را بالاترین ناشکری‌ها و بالاترین بی‌وفایی‌ها نسبت به پروردگار عنوان کرد و بیان داشت: خداوند به چنین افرادی می‌فرماید«من شما را خلق نکرده بودم تا مثل کرم ابریشم دور خودتار بتنید و به این دنیا دلبستگی پیدا کنید. بلکه من شما را خلق کردم تا با عباداتی نظیرروزه، به جایی برسید که موقع افطار و لقای خداوند، بالاترین لذّت‌ها را داشته باشید».

این استاد اخلاق برخورداری روزه از برکات نورانی را منوط به اخلاص واقعی روزه‌ دار و اشتیاق وی در انجام این تکلیف الهی دانست و گفت: اگر روزه گرفتن و نماز خواندن از ترس جهنّم باشد، برای انسان سخت و سنگین و مشقّت‌بار است؛ به همین علّت وقتی ماه رمضان در تابستان و در هوای گرم فرا می‌رسد، بسیاری از مردماز آن واهمه دارند و با دلهره و نگرانی وارد این ماه عزیز می‌شوند.

وی با بیان این که اهل معرفت ساعت و دقیقه شماری می‌کنند که ماه رمضان بیاید و روزه بگیرند، افزود: این افراد موقع افطار، به لذّتی وصف ناشدنی دست یابند که به دنیا و آنچه در دنیاست، ارزشدارد؛ پس از آن، به لذّت حضور در محضر پروردگار متعال و لقای او می‌اندیشند و در شب‌های ماه مبارک رمضان با دعا و راز و نیاز، با نماز شب و قرائت دعای ابوحمزۀ ثمالی در دل شب، با خدای خویش معاشقه و مکالمه می‌کنند و لذّت روی لذّت می‌برند وهر کدام از این لذّت‌ها، بهتر و برتر از دیگری است.

این مرجع تقلید تأکید کرد: هدف از خلقت انسان این است کهعالم وجود برای وی، و او نیزبرای خداوند متعال باشد؛ وقتی چنین شد، یک یاالله او می‌تواند عالم را تکان دهد و در این صورت است که خواب او هم در ماه رمضان عبادت است، نفس کشیدن او نیز عبادت محسوب می‌شود، زیرا او خود را برای خدا می‌داند؛ خوشا به حال کسانی که با شناخت وظیفه، به آن عمل می‌کنند.