آیت الله سیستانی برداشتن بخشى از بدن انسان زنده براى پيوند زدن در صورتى كه قطع آن زيان مهمى داشته باشد مانند چشم و دست و امثال آنها را جايز نمی دانند اما با این حال می فرمایند: اگر زيان مهمى نداشته باشدد مانند قطعه اى از پوست يا نخاع يا يک كليه در صورت سالم بودن كليه ديگر با فرض رضايت صاحبش جايز است. اگر كودک يا ديوانه نباشد وگرنه به هيچ وجه جايز نيست و هرگاه قطع آن جايز بود گرفتن پولى به ازاى آن نيز جايز است. و قطع عضو مسلمان مرده، مانند چشم و دستش براى پيوند زدن به بدن زنده جايز نيست، و اگر كسى چنين كند، بر او ديه لازم مىآيد و دفن آن عضو قطع شده واجب است. ولى اگر پيوند زد و عضو زندهاى از بدن شد، قطع آن واجب نيست. و كسى كه از نظر مغزى مرده است در حالى كه قلب وريه او هر چند به كمک دستگاه وظيفه خود را انجام مىدهند ميت شمرده نمىشود و قطع اعضاى او براى الحاق به زنده به هيچ وجه جايز نيست. و نفوذ وصيت به اهداى عضو بعد از مرگ مشكل است.