موضوع: آثار و تبعات ده‌گانه فتنه 88 بر جمهوری اسلامی ایران

آثار و تبعات فتنه 88
بی تردید فتنه 88 خسارات مادی، معنوی و حیثیتی زیادی برای نظام و کشورمان چه در داخل و چه در سطح بین‌الملل به همراه داشته است. فتنه‌ای که اگر انجام نمی‌شد، شیرینی حضور 40 میلیونی مردم و آرای بالای رئیس‌جمهور منتخب در آن می‌توانست ضمن افزایش مشروعیت مردمی جمهوری اسلامی، باعث استحکام بیشتر کشور و نظام در همه زمینه‌ها، چه در داخل و چه در خارج، شود و نظام می‌توانست به پشتوانه این انتخابات بزرگ، در جوامع بین‌المللی از موضعی قدرتمندتر در پیگیری خواسته‌هایش، اقدام کند؛ اما این فتنه، همانگونه که اشاره شد، ضمن اینکه ذائقه مردم و دلسوزان انقلاب را تلخ کرد، باعث تحمیل خسارات زیادی اعم از سیاسی، اقتصادی، مادی و معنوی برای کشورمان در داخل و خارج شد؛ خساراتی که تبعات و پیامدهای آن هنوز هم برای کشور ادامه دارد که به اجمال، تلاش می‌شود به برخی از این خسارات مهم اشاره شود.

1. ایجاد شکاف در اتحاد و همبستگی ملی
نقطه آغازین فتنه 88 و رمز آشوبی را که آن حوادث ناگوار برای کشور و نظام به وجود آورد، می‌توان به بحث ادعای «تقلب» از سوی برخی از کاندیداهای شکست‌خورده انتخابات ریاست‌جمهوری، به ویژه آقایان موسوی و کروبی منوط دانست، بنا بر اسناد موجود ادعای تقلب در ماه‌ها قبل از انتخابات، از سوی برخی بیگانگان و گروه‌ها و جریانات سیاسی اصلاح‌طلب از جمله این دو کاندیدای شکست‌خورده، مطرح شده بود که طرح بحث ایجاد «کمیته صیانت از آرا» در همین راستا ارزیابی می‌شود، ولی رسماً، با ادعای پیروزی از سوی آقای موسوی در ساعت 23 شب انتخابات که هنوز بسیاری از شعب اخذ رأی در حال جمع آوری آرای مردم بودند! از جمله کلیدی‌ترین و رمز اصلی آشوب فتنه‌گران به حساب می‌آید. ادعایی که اولین خسارت و زیان آن برای کشور و نظام ایجاد تشویش در اذهان عمومی و به تبع، ایجاد شکاف در اتحاد و همبستگی ملی بود. چرا که در ابتدا، بسیاری از کسانی که به موسوی رأی داده بودند، با واقعی دانستن ادعای تقلب، به گمان خود برای گرفتن حق رأی خود به خیابان‌ها ریختند! که حوادث بعدی به دنبال این ادعا و همین حضور به وقوع پیوست.

4. حرمت‌شکنی و هجمه به ارزش‌ها
یکی از نتایج تلخ حوادث بعد از انتخابات ۸۸ حرمت‌شکنی در وقایع عاشورای ۸۸ بود که حتی در تاریخ مذهب تشیع مشابه آن را سراغ نداریم. بی‌حرمتی به امام خمینی (ره) (پاره کردن عکس امام در جریان تجمع‌ها)، روزه‌خواری در ماه رمضان، شعار «مرگ بر اصل ولایت فقیه» و بالاخره هتاک شدن ادبیات ضدانقلاب علیه رهبر انقلاب اسلامی، به گونه‌ای که بعد از آن شاهد صدور نامه‌های اهانت‌آمیز و مقاله‌های هتاکانه خطاب به ایشان بودیم، تنها چند مصداق از این حرمت‌شکنی‌هاست.

5. امیدوار شدن دشمنان نظام به برخی جریانات داخلی
دشمنان قسم‌خورده انقلاب که همواره از هر بهانه‌ای برای ضربه‌زدن به نظام استفاده می‌کنند، اگرچه در ابتدا، از حضور 40 میلیونی مردم بر سر صندوق‌های رأی ناراحت بودند، اما ادعای تقلب از سوی سران فتنه و اردوکشی خیابانی فتنه‌گران در تهران باعث شد که به این بهانه وارد فتنه شده و شانس خود را یک بار دیگر برای سرنگونی نظام امتحان کنند. دشمنان مسرور از این موضوع، بلافاصله دست به کار شده و به انحای مختلف اقدام به حمایت از این فتنه‌گران کردند. شاید مهم‌ترین کارکرد فتنه برای دشمنان جمهوری اسلامی، سوءاستفاده و امیدواری آنان برای ضربه‌زدن به نظام از داخل بود. فتنه‌گری‌های سران فتنه و فتنه‌گران از یک جهت دیگر نیز حائز اهمیت است و آن اینکه برای اولین بار در طول بیش از 32 سال که از پیروزی انقلاب می‌گذشت، تمامی دشمنان زخم‌خورده نظام اعم از داخلی و خارجی و حتی برخی کشورها، علناً وارد این فتنه شدند، تا به این بهانه نظام اسلامی را به زیر کشند. اتحاد و انسجامی که تاکنون علیه هیچ حکومتی نه در ایران که در هیچ جای دنیا نیز شاهد نبودیم.

در همین راستا «شکری» یکی از مسئولان وزارت اطلاعات در مصاحبه با هفته‌نامه 9 دی در سال 89 عناصر مؤثر در فتنه 88 را به پنج دسته تقسیم کرده و در این خصوص می‌گوید: «دسته اول بیگانه‌هایی با محوریت آمریکا و رژیم صهیونیستی و انگلیس، دسته دوم ضد انقلاب سنتی داخلی و خارجی کشور شامل؛ منافقین، لیبرال‌دموکرات (نهضت آزادی و...)، اسلام‌گرایان سوسیال‌دموکرات (جنبش مسلمانان مبارز و...)، اسلام‌گرایان سوسیالیست (بنی‌صدر و...)، ملی‌گرایان لیبرال­دموکرات، چپ‌گرایان سوسیال­دموکرات، سوسیالیست‌ها و کمونیست‌ها، مشروطه‌خواهان و سلطنت‌طلبان، دسته سوم ضد انقلاب جدید که این دسته نیز از زمان دولت سازندگی و اصلاحات کم‌کم ادبیات خودشان را به ادبیات اپوزیسیون تبدیل کردند، دسته چهارم، خواص بی‌بصیرت بودند... و دسته پنجم فرقه‌های نوظهور استعماری مثل بهائیت و حجتیه و... بودند.»

اما نکته مهم در فتنه 88 آنجاست که بدانیم نظام در فتنه 88 از یکی از خطرناک‌ترین و مهلک‌ترین فتنه‌های تاریخی جان سالم به در برد که اگر در هر کشور دیگری اتفاق می‌افتاد، سقوط حکومت آن را به دنبال داشت. اگرچه فتنه ۸۸ مهار شد، اما بزرگ‌ترین خیانت سران فتنه به نظام امیدوار ساختن دشمنان به داخل و به فتنه‌گران بود که بارها به آن اذعان کردند.

6. افزایش امید دشمن به بی ثبات سازی سیاسی و براندازی در ایران

اگرچه براندازی و بی‌ثبات‌سازی از راهبردهای اعلامی و اعمالی آمریکا و متحدین آن بوده و هست. اما آمریکا نه تنها موفق به دستیابی به اهداف بی ثبات سازی نمی‌شد بلکه شاهد رشد و توسعه روز افزون قدرت ملی ایران نیز بوده است. در حالی که عراق و افغانستان در مرزهای غربی و شرقی به اشغال آن‌ها در آمده بود و تحرکات فزاینده آمریکا در شیخ نشین های عرب حوزه خلیج فارس و کشورهای همسایه شمالی ایران، تلقی نوعی تلاش برای محاصره را تداعی می‌کرد، جمهوری اسلامی ایران به اعتراف دوست و دشمن، باثبات‌ترین کشور خاورمیانه شناخته می‌شد. همچنین با وجود تهدیدها و تحریم‌های گسترده، بر ثبات سیاسی مستقر و توانمندی ایران در ابعاد فنی و تکنولوژیکی، اقتصادی، نظامی و سیاسی افزوده می‌شد و روند تاثیرگذاری ایران بر معادلات منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای نیز غیرقابل انکار بود.

در این راستا، ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیهٔ در حاشیه اجلاس سران کشورهای حوزه خزر در تهران در گفتگو با خبرگزاری جمهوری اسلامی گفت: ایران کشور و قدرتی جهانی است و همواره در خاورمیانه تاثیرگذار و نقش آفرین بوده است. ایران ادبیات و تاریخ کهن و ریشه داری دارد که حتی بخشی از خاک شوروی سابق هم جزو خاک و سرزمین ایران بوده است. (خبرگزاری فارس،25/6/86)

یکی از پیامدهای فتنه این بود که آمریکا و غرب را به این باور رساند که اگر راهکار ایجاد و تقویت گروهک‌های تروریستی نتوانست راهبرد بی ثبات‌سازی را در ایران عملیاتی کند، جریان فتنه ارزش سرمایه‌گذاری دارد و این ظرفیت را خواهد داشت که بی ثبات‌سازی را فراتر از راهبرد تغییر رفتار بلکه در واقع تغییر نظام دنبال کند البته اقدامات تروریستی و فعالیت گروهک‌هایی چون ریگی، نه تنها کنار گذاشته نشد بلکه وارد فازهای جدیدی نیز شد و با هدایت و آموزش سرویس اطلاعاتی رژیم صهیونیستی (موساد) و همکاری برخی کشورهای همسایه، تا ترور نخبگان و دانشمندان هسته‌ای ادامه یافت اما با این حال، به باور دشمنان، جریان فتنه این ظرفیت را دارد که تحت حمایت برخی شخصیت‌های دارای سابقه مثبت در انقلاب و مدیریت نظام در سال‌های متمادی، و یا در سایه تردید و سکوت برخی خواص دیگر، به سرعت بتواند شکاف اجتماعی ایجاد کند و آشوب را با سرعت فراگیر نماید؛ این تحلیل از برخی جهات قابل تأمل است اما عاملی که در محاسبات دشمنان نظام جای نگرفت و همان عامل نیز این باور را بهم ریخت و مجدداً یاس را به اردوگاه دشمن هدیه کرد، چیزی نبود جز مدیریت و رهبری بحران‌ها که بدست انسانی حکیم توانا و هوشمند می‌باشد و همچنین ظرفیت مردمی نظام است که همواره با بصیرت انقلابی و در سایه عنایت الهی، حماسه‌های تاریخ‌ساز را رقم می‌زنند.

7. خسارات های اقتصادی

آشوب و شورش‌های خیابانی چندماهه، که با آتش زدن اموال عمومی و دولتی، تخریب بانک‌ها و سازمان‌های دولتی و... همراه بود، از لحاظ اقتصادی هزینه‌های میلیاردی به دنبال داشت؛ اما خسارت اقتصادی اصلی در سطح کلان بود که با ایجاد بی‌ثباتی و ناامنی در کشور، سرمایه‌گذاری خارجی را به خطر انداخت، در تعاملات اقتصادی کشور با دنیای خارج به ویژه کشورهای غربی خلل ایجاد کرد و از همه مهم‌تر اینکه در تشدید تحریم‌های دشمن علیه نظام اثر مستقیم داشت.

متأسفانه تاکنون تحقیق جامعی درباره میزان خسارت‌های فتنه منتشر نشده و مواردی نیز که اعلام شده به صورت پراکنده می‌باشد. بنا بر اسنادی که در اعترافات فتنه‌گران دستگیر شده، اعلام شد، گروه زیادی از اراذل اجاره‌ای، منافقان، کمونیست‌ها و بهایی‌ها برابر یک برنامه از قبل تعیین شده و در قبال دریافت وجوهی طی هشت ماه آشوب و اغتشاش، خسارات بسیاری به کشور وارد کردند که آتش زدن اتوبوس‌های شهری، بانک‌ها، مساجد، سطل‌های زباله، اماکن دولتی و عمومی و... بخشی از خسارات میدانی فتنه‌گران در آشوب‌های فتنه سبز بود که اگر خساراتی چون؛ تعطیلی مراکز دولتی در مرکز شهر اعم از بانک‌ها، ادارات و حتی مراکز خرید و... را به آن اضافه کنیم، قطعاً رقم بسیار زیادی خواهد شد. البته همه این‌ها تنها بخشی از خسارات ظاهری وارد شده به کشور می‌باشد، حال اگر خساراتی که این آشوب‌ها برای کشور در عدم عقد قراردادهای سرمایه‌گذاری خارجی به بار آورد را هم اضافه کنیم ارقام بالاتری را در بر خواهد گرفت.

بنابر اسناد، آشوب‌های فتنه باعث شد در آن برهه، خیلی از سرمایه‌گذاران خارجی رغبتی برای سرمایه‌گذاری در کشورمان نداشته باشند که معمولاً هم امری طبیعی در هر کشور آشوب‌زده است و نیاز به اثبات ندارد. از زاویه‌ای دیگر، غرب و آمریکا به این بهانه و جهت حمایت از فتنه‌گران، تحریم‌های گسترده‌ای در داخل و یا خارج علیه کشورمان اعمال کرده و می‌کنند که از این راه نیز خسارات مادی زیادی به کشور وارد آمده است. البته همان گونه که گفته شد، متأسفانه سازمانی که دقیقاً این آمار را احصا کرده و اعلام نماید وجود ندارد، ولی در مجموع و بنا به برخی آمارها، فتنه 88 حدود 86 میلیارد تومان خسارت بر کشور وارد کرده است. همچنین در این سال، هشت بسیجی شهید شدند. این‌ها بخشی از آماری است که خبرگزاری ایسنا از قول «علی صالح» فرمانده تیپ یکم سپاه ولی‌امر (عج) در همایش جنگ نرم تحت عنوان «بررسی فتنه 88» در سالن اجتماعی شهید رجایی مرکز تربیت‌معلم قزوین در سال 89 اعلام کرده است.

به طور قطع، فتنه 88 خسارات مادی و مالی زیادی به کشور و مردم و بیت‌المال وارد نمود که بایستی مسببان اصلی آن، پاسخگوی این حجم گسترده از خسارات و زیان‌های وارده به کشور و مردم باشند؛ کسانی که با ادعای دروغ تقلب، تهران را به آشوب کشیدند و این خسارات فراوان را بر این شهر و کشور وارد ساختند.

در این مجال به اختصار به بررسی تأثیر اقتصادی فتنه 88 بر نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران می‌پردازیم:

همزمان با روی کارآمدن دولت نهم سیاست خارجی تهاجمی دولت موجب شد جهان احساس یک جنگ قریب الوقوع کند لذا این امر باعث شد که همگان احساس کنند هر لحظه احتمال بسته شدن تنگه هرمز وجود دارد بنابراین دنیا با بحران کمبود نفت روبرو خواهد شد لذا تقاضا برای خرید نفت 2/7 برابر گشت که این امر موجب شد قیمت جهانی نفت شاهد صعود چند برابری باشد.

جمهوری اسلامی ایران از فرصت بوجود آمده نهایت استفاده را برد و دولت وقت با سیاست تمرکز زدایی از مرکز و تزریق بودجه های سالانه به اقصی نقاط کشور در قالب طرح های آمایش سرزمینی و همچنین کاهش معنادار فاصله طبقاتی و رشد پر شتاب علمی، کشور را در وضعیت بسیار مناسبی برای یک خیز اقتصادی قرار داد.

فضای دانشگاهی و آکادمیک کشور در بین سالهای 83 تا 88 به سمت افزایش ظرفیت دانشگاه‌ها و جذب هیئت علمی پیش رفت که بررسی رشد علمی کشور و قرار گرفتن در بین 11 کشور برتر علمی محل بحث نمی‌باشد. اما مقایسه میزان دانشجویان سالتحصیلی 83-84 با سالتحصیلی 88-89 حاکی از افزایش 305 درصدی تعداد دانشجویان می‌باشد که از تربیت نیروی متخصص و علمی برای بهره برداری از فرصت طلایی فروش خوب نفت و استفاده از امکانات موجود می‌باشد.

برخلاف آنچه که در جامعه مبنی بر عدم روابط خوب میان ایران و غرب در دولت نهم جا افتاده است واقعیت چیز دیگری است. آمار صادرات و واردات ایران و رشد چشمگیر صادرات غیر نفتی در دولت نهم به اکثر کشورهای جهان حاکی از بوجود آمدن تقاضای بازارهای جهانی برای کالاهای تولید ایران را نشان می‌دهد.

همانطور که به وضوح در نمودارزیر مشخص است از سال 83 تا 88 روند صادرات غیر نفتی شاهد 219 درصد رشد بوده و با یک شیب تندی در حال افزایش است و این در تاریخ جمهوری اسلامی برای حتی یک دوره 8 ساله ریاست جمهوری نیز غیر قابل دستیابی بوده است که دقیقاً با دوره مشابه قبل که تنها 81 درصد افزایش داشته به هیچ وجه قابل مقایسه نیست. در نتیجه ایران توانسته بود در دوره 4 سال بین 84 تا 88 به خوبی در بازار جهانی برای کالاهای خود فضا ایجاد کند و با توسعه بخشیدن به صادرات غیر نفتی گام مهمی در شکوفایی اقتصادی و ایجاد گارگاههای تولید بردارد. در نمودار فوق نیز به خوبی می‌توان دریافت که میزان واردات کشور از سال 83 تا 88 تقریباً نزدیک به 56 درصد افزایش یافته و این در مقایسه با سال 79 تا 84 بیش از 197 درصد بوده که خود حاکی از وابستگی بیش از حد به تولیدات خارجی است.

کاهش چشمگیر میزان واردات و جلوگیری از وارد شدن کالاهای غیر ضروری خود حاکی از فعال شدن کارخانه های داخلی و اهمیت دادن به بخش تولید می‌باشد که بارزترین مثال آن؛ کاهش چشمگیر واردات بنزین از سال 85 به بعد می‌باشد که به دو عامل مهم «سهمیه بندی بنزین» و «تولید بنزین داخلی و اعتماد به تولید کنندگان داخلی» برمی گردد.

کاهش تقریباً 3500 میلیون لیتر بنزین در سال و درحالی که از سال 84 تا 88 حدود 6 میلیون دستگاه خودرو وارد چرخه مصرف شده نتیجه اتخاذ سیاست‌های درست بر مبنای هدفمندی بنزین و فعال شدن پتروشیمی های داخلی بوده است.
افزایش 5/3 درصدی نرخ رشد تولید ناخالص داخلی در سالهای منتهی به 88 از نمونه های دیگر رشد اقتصادی است. تمامی شواهد و داده های بین المللی حاکی از آن که اقتصاد ایران در بین سال های 84 تا 88 گام‌های مثبتی در جهت پیشرفت برداشته و در آستانه جهشی بزرگ قرار داشته است.(احمدی، 1392)