حجتالاسلام محمد سعید بهمنپور رئیس مرکز تحقیقات کالج اسلامی لندن در تبیین این جریان میگوید: یکی از کارکردهای تشیع انگلیسی ممانعت از قدرت گرفتن یک حکومت شیعی مانند ایران است. اساسیترین سؤال از این جریان این است که اگر شما واقعا شیعه هستید، چرا با قدرتگرفتن یک حکومت شیعی مقتدر که مروج مذهب تشیع در جهان است مخالفت میکنید؟ آیا با این که ایران عهدهدار ترویج عقاید شیعه در جهان است، صرفا به این دلیل که با قمهزنی مخالف است به او فحش میدهید و تضعیف میکنید؟ این چه نوع تشیعی است؟ این اصلا چه نوع دینی است؟
این استاد دانشگاه کمبریج میگوید: اگر تاریخ استعمار 200 ساله انگلیس را در نظر بگیرید، ملاحظه خواهید کرد که در همه جای دنیا این کار - بهرهگیری از اختلافات مذهبی - را کردهاند. حتی امثال بن لادن بعد از حادثه 11 سپتامبر، در لندن دفتر و پایگاه داشتند و انگلستان تصمیم داشت او را حفظ کند، چون نقطه خوبی برای ایجاد اختلاف در جهان اسلام بود. الان گروههایی هستند که خودشان را شیعه مینامند و متاسفانه در انگلستان پایگاههای قویای هم دارند و باعث آبروریزی و شرمندگی تشیع شدهاند. اینها سعی میکنند از تشیع چهرهای را نشان بدهند که اولا «تشیع حزبی» است، یعنی بدون اینکه بدانیم اختلافمان چیست، با یکدیگر دعوا میکنیم و ثانیا از اسلام چهرهای را ارائه میدهند که چهره یک دین الهی و جهان شمول نیست. اگر از همه مردم دنیا بپرسید که آیا علاقهمند هستید به این دین بگروید و اگر روزی آزاد بودید در صورت انتخاب اسلام، تشیع یا تسنن را انتخاب کنید، آیا این تشیع را انتخاب میکنید؟ گمان میکنم با تصویری که در اینجا - انگلیس - از تشیع نشان داده میشود، همه پاسخ منفی خواهند داد و از خود خواهند پرسید چرا باید یک روز در سال دور هم جمع شویم و با زنجیر، خودمان را خونین و مالین کنیم و بچههای دو سه سالهمان را بیاوریم و سرشان را زخمی و خونین کنیم؟! این چه چهرهای است که ما داریم از تشیع نشان میدهیم؟! تشیع ما فقط شده است فحشدادن و ناسزاگویی به مقدسات دیگران.