حضرت علی(علیه السلام) فرمودند: «هرگز سپیده پدیدار نشد كه علی در خواب باشد.»
به همان اندازه كه خواب اول شب، نزد اسلام مطلوب است خواب بین الطلوعین كراهت دارد.
موضوع سحرخیزی مساله ای است كه از دیرباز مورد توجه حكیمان بوده است و خواص بسیار عجیب برای انسان دارد.
ارسطو نیز گفته است: «بهتر است كه آدمی پیش از شكفتن صبح، از خواب برخیزد، زیرا چنین عادتی به سلامتی و ثروت و حكمت می‌افزاید».
در روایات از طریق شیعه و سنی نقل شده كه صبح هر چه زودتر به تجارت مشغول شوید. امام صادق (علیه السلام) فرمود: "دوست دارم كسی را كه دنبال طلب رزق برود". پیامبر(صلی الله علیه وآله) فرمود: "اللهم بارك لامتی فی بكورها؛( وسائل الشیعه، ج 12، ص 50، باب 29) خدایا به كسانی از امت من كه صبح زود به تجارت می‌پردازند، بركت بده.
باز امام صادق (علیه السلام) فرمود: "سه خصلت را از كلاغ بیاموزید: 1ـ زناشویی او مخفیانه است، 2ـ صبح زود برای طلب رزق حركت می‌كند، 3ـ پرهیز و احتیاط می‌كند".( همان)
در روایتی از امام صادق (علیه السلام) نقل شده: "هرگاه به چیزی محتاج شدی، صبح زود حركت كن، زیرا ارزاق قبل از طلوع خورشید تقسیم می‌شود".( بحارالانوار، ج 103، ص 41)
از طریق اهل سنت از پیامبر (صلی الله علیه وآله) روایت شده: "اذا صلیتم الفجر فلا تناموا عن طلب الرزق؛ هنگامی كه نماز صبح را خواندید، نخوابید و به دنبال كسب راه بیافتید".( كنزل العمال، ج 4، ص 21)
حال اگر همین مسئله یعنی نخوابیدن بین الطلوعین را یك پزشك به ما توصیه می كرد، با شوق و اطمینان بیشتری به آن عمل می كردیم، زیرا به كاربردی بودن آن معتقد بودیم، اما دستورات دینی را به عنوان مسائل صرفاً اخلاقی پنداشته و كمتر به آنها توجه می كنیم.
تأثیر بدخوابی بر رفتار روزمره ما
محققان معتقدند بدخوابی به تدریج و بیشتر بدون آنکه ما متوجه شویم زندگی را بر ما تلخ می کند. در چنین حالتی شخص احساس ناخوشایندی داشته و در وضعیت نامتعادل به سر می برد.
پاسخ با نقل قول
