موضوع: ای بهترین مونس من

خدایا!
تو به من اجازه فرمودی تا تو را بخوانم، از غیر تو قطع امید کرده ام. تو به من صفای باطن عطا فرما و مرا در قرب و جوار خود جایم بده و در آفتاب عالم تاب فضایل خود، مرا از جهل و غفلت دور کن تا دچار عصیان و سرکشی نشوم، با علم و حکمت و لطف تو، به آنچه خیر و صلاح و منفعت من است راه می یابم و آنچه شر و ضرر است اجتناب می کنم.



خداوندا!
تو می دانی، جهل و نادانی، ارزش وجودیم و عفت و پاکدامنی ام، ارزش انسانی ام را به حضیض ذلت و خواری می کشد. درهای حکمت و معرفت و خرد را روی من همچنان باز نگه دار تا با جهل خود به اوامر و نواهی تو مرتکب گناه نشوم و از فرمان تو سرپیچی نکنم.



خدایا!
به من صبر و استقامتی عنایت کن تا در هجوم توفان گناه، ثابت قدم بمانم. به تو اندیشه کنم، تو را حاضر و ناظر بر کردارم بدانم، نعمت های تو را فراموش نکنم، بدانم در حیطه ولایت و قدرت لایزال تو هستم و بدانم جانم در قبض حضرت ملک الموت است و سرانجام من جهنمی است که در وجود آن هیچ شک و شبهه ای نخواهم داشت.


خداوندا! مرا از لغزش ها مصون دار و در بوته های امتحان سرافرازم کن و دلم را به تقوا و خوبی ها پیوند بده. مرا در زمره اهل تقوا قرار ده، آنان که مال حلال طلب می کنند، بردبار و صبورند، در عین فقر و فاقه خود را ثروتمند می دانند، همیشه یاد خالق خویش اند، در عبادت، خاضع و خاشع و در به دست آوردن علم، حریص اند.