3ـ دارای قدرت علمی
« الامام واحد فی دهره لایدانیه احد و لا یعادله عالم و لایوجد منه بدل و لاله مثل و لا نظیر مخصوص بالفضل
کله من غیر اطلب منه له و لا اکتساب بل اختصاص من الفضل الوهاب »
امام دردوران خود نظیر ندارد، کسی به او نزدیک نیست، هیچ دانشمندی با او همطراز نیست، بدل و مثل و مانند ندارد. بدون اینکه به دنبال فضیلت باشد و یا خود فضیلت را بدست آورده باشد، فضیلت به او اختصاص یافته است. خداوند بخشاینده با فضیلت، فضل را به او اختصاص داده است.
و نیز در فرازی دیگر می فرمایند :
علم او دائماً رو به افزونی است، حلم و بردباری او کامل و تمام عیارست بر امر امامت توانا و قدرتمند بوده و به نحوه اداره امور امت عالم و آگاه است......... خداوند انبیاء و ائمه را توفیق می دهد و از علم و حکمت مخزون خود علومی به آنان می دهد که به دیگران نداده و لذا علم آنان از تمامی علوم اهل زمان برتر و بالاتر است.
همچنین امام رضا (علیه السلام) امام را الهامی از سوی خدا می دانند که هیچ گاه از پاسخ سوالات در نمی ماند و از رفتار و گفتار صحیح دور و منحرف نمی شود و نیز در دعای خویش برای امام زمان (عج) با عبارت « معادن کلماتک، و حزائن علمک» به علم ائمه اشاره فرموده اند که از سرچشمه علوم خداوندی نشات یافته است.
پاسخ با نقل قول
