او در آخرین لحظات زندگی خود آرزو می کرد که ای کاش سه کار را انجام نمی داد:

۱- ای کاش احترام خانه فاطمه را حفظ می کرد و فرمان حمله به آن را صادر نمی کرد حتی اگر در را به روی ماموران او می بست.

۲- ای کاش در روز سقیفه بار خلافت را بدوش نمی کشید و آن را به عهده عمر و ابوعبیده می گذارد و خود مقام معاونت و وزارت را می پذیرفت.

۳- ای کاش ایاس بن عبد الله معروف به الفجاه را نمی سوزاند. (تاریخ طبری، ج ۳، ص ۲۳۶ و شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۲، ص ۴۶۳) .