آتشي كه سنيها را نشانه رفت ولي به دامن شيعه نشست
براي اينكه كمي قضيه روشنتر شود و دليل اين حمايتها را به وضوح دريابيم، كافي است سه سال برگرديم عقب؛ به رمضان المبارك 1431 قمري. شيخ انگليسي در هفدهم ماه مبارك و در سالروز وفات عايشه همسر پيامبر اكرم(ص) مجلسي در حسينيه خود در لندن تشكيل داد و از فراز منبر جملات ركيك و نسبتهاي وقيحانهاي متوجه او كرد.
او پس از ذکر ادلّه خویش برای اثبات نفاق و هرزهگی و ... درمورد همسر پیامبر اسلام!، سخن خود را با این توصیه استراتژیک! به پایان رسانید که: «جشنگرفتن به مناسبت هلاک عایشه، ضرورتی دینی است؛ چه اینکه روز هلاکت عایشه، پیروزی اسلامی عظیمی به شمار میرود.» سایت وی نیز با افتخار تمام در اینباره گزارش میدهد: «لازم به ذکر است که شبکه ماهوارهای "فدک" این جشن مبارک و وقایع آن را پوشش داده و پخش نمود. ضمن اینکه در بالای صفحه شبکه نیز شعار "الله اکبر ... عایشه فی النّار" برای اوّلین بار در تاریخ شبکههای تلویزیونی قرار داده شد! و در فواصل مختلف برنامه، سرودهایی به مناسبت و شادی از هلاکت رأس الکفر عایشه و شکر نعمت برائت از او، پخش گردید»
اين كار در حالي انجام شد كه اقدام قبلي او در انتشار كتابي سراسر توهين به عايشه كه تلاش داشت هرزگي او را ثابت كند، قبلا واكنشهاي شديدي عليه شيعيان به همراه آورده بود.